மஞ்சுவின் அணைப்பிலும், பேச்சிலும் கிறங்கிப் போனவனாக மனோஜ் அவளின் இதழ்களில் அழுத்தமாக முத்தமிட்டான்...
மஞ்சுவும் அவனை இன்னும் இறுக்கமாக தன்னுடன் சேர்த்து இறுகக் கட்டிக் கொண்டாள்...
இருவரும் தங்களின் காதலில் மூழ்கிப் போய் இந்த உலகை மறந்துப் போனார்கள்.
“லஞ்ச்க்கும் இன்னைக்கு சப்பாத்தி தான் மனோஜ்... அட்ஜஸ்ட் செய்துக்கோங்க...” என்று சொல்லிக் கொண்டே லஞ்ச் பாக்ஸை மூடி மனோஜிடம் கொடுத்தாள் மஞ்சு.
மனோஜ் அதை வாங்கிக் கொள்ளாமல் மனைவியையே இமைக்காமல் பார்த்துக் கொண்டு நின்றான்.
“என்ன லுக் வேண்டி இருக்கு... போதும், போதும், கிளம்புங்க...”
“கட்டாயம் போகனுமா???”
“எனக்கெப்படி தெரியும்? வேணும்னா உங்க மேனேஜர் கிட்ட போன் செய்து கட்டாயம் வேலைக்கு வரனுமான்னு கேளுங்க...”
மஞ்சுவின் பேச்சும், கேலியும் மனோஜை இன்னும் மயக்கியது.... மனைவியை காதலுடன் அணைத்துக் கொண்டான்...
“டைம் ஆச்சு, கிளம்புங்க மனோஜ்...”
“ஹ்ம்ம்...”
“அப்புறம், நான் ஒன்னு உங்க கிட்ட சொல்லனும்...”
“ஹ்ம்ம்???”
“துர்கா கிட்ட பேசலாம்னு இருக்கேன்... என் வேலையை ரிசைன் செய்றதுன்னு முடிவு செய்துட்டேன்...”
மனோஜ் மஞ்சுவை அணைப்பில் இருந்து விடுவித்து அவளின் முகத்தை நேராகப் பார்த்தான்...
“இப்ப எதுக்கு இந்த லுக்??? நான் ஒன்னும் விட்டுக் கொடுக்க எல்லாம் இல்லை... ஓவரா யோசிக்காதீங்க...” என்றாள் மஞ்சு புன்னகை மின்ன.
“அப்புறம்?” என்ற மனோஜின் முகத்திலும் கேள்வி தொக்கி நின்றது...
“நீங்க நேத்து சொன்னது சரி தான்... இந்த வேலையை விட்டா என்னால வேற வேலை தேடிக்க முடியாதா??? இப்போ உடனே முடியலைனாலும் மெதுவா தேடிக்குறேன்... என் மனோஜ் பக்கத்துல இருக்குறது தவிர வேற எதுவும் எனக்கு முக்கியமா தெரியலை...”
“ஹ்ம்ம்... தப்பா இருக்கே??”
“என்ன தப்பு? சரியா தானே இப்போ யோசிச்சிருக்கேன்...?”
“இவ்வளவு யோசிக்க உனக்கு நைட் டைம் இருந்துச்சா??? சரியே கிடையாதே...”