“நீங்க வண்டியை தள்ளிட்டு நான் உங்க கூட நடத்து வந்தா நல்லா இருக்காது. என்னுடைய இமேஜ் ஸ்பாயில் ஆகாம இருக்கவாவது நான் ஸ்கூட்டியை உருட்டிட்டு வரேனே?”
திரும்பவும் மென்மையான குரலில் அபினவ் கேட்கவும் அஹல்யாவிற்கு மற்றவர்களிடம் சொல்வதுப் போல வேண்டாம் என்று சொல்ல மனம் வரவில்லை.
எதுவும் சொல்லாமல் ஸ்கூட்டியில் இருந்து கையை எடுத்துக் கொண்டாள்.
ஸ்கூட்டி நடுநாயகமாக இருக்க, இரண்டுப் பேரும் அதன் இரண்டு பக்கமாக நடந்தார்கள்
“அருண் வரலையா?” என வினவினான் அபினவ்.
“அவனை ஸ்கூல்ல டிராப் செய்துட்டு வந்தேன். எனக்கு வெளியே சின்ன வேலை இருந்துச்சு, காலையிலேயே முடிச்சுட்டு போயிடலாம்னு நினைச்சேன்,” என்றாள் அஹல்யா மீண்டும் வாட்சை பார்த்துக் கொண்டு!
“சில சமயம் இப்படி தான் நாம நினைக்காதது நடக்கும்!”
அஹல்யாவின் விழிகள் ஒரே ஒரு வினாடி அபினவின் முகத்தில் பட்டு விட்டு சென்றது. அதற்கு மேல் அவள் எதுவும் பேசவில்லை. அபினவும் அமைதியாகவே நடந்தான்.
ஜங்க்ஷன் பக்கத்தில் அவர்களின் எதிரே வந்த ஆட்டோவை கை நீட்டி நிறுத்தினான் அபினவ். அவனின் காக்கி சட்டையை பார்த்த உடனே வேகத்தை குறைத்து இருந்த டிரைவர், அவன் கையை நீட்டவும் அவர்கள் பக்கத்தில் ஆட்டோவை நிறுத்தினான்.
அபினவ் அஹல்யாவைப் பார்க்க,
“உங்க உதவியை நான் மறக்கவே மாட்டேன். தேங்க்ஸ்....... சா......ர்.......” அவனை எப்படி அழைப்பது என்று புரியாமல் டைப் அடிக்கும் நன்றி சொன்னாள் அஹல்யா.