அவள் குரல் பேதம் உணர்ந்து அவளை ஆறுதல் படுத்த கரம் நீட்டி அவளை அணைக்கவும் முடியாமல் ரூபன் தன்னைக் கட்டுப் படுத்தியவனாக நின்றான். அவளே தன்னை சுதாரித்துக் கொண்டு தொடர்ந்தாள்.
"நான் எப்படியாவது தாலிச் செயினை மறைச்சுக்குவேன், நீங்க ஒண்ணும் கவலைப் பட வேண்டாம்.
எப்படி மறைப்பாளாம்? மனதிற்குள் கேள்வி எழுந்தது ரூபனுக்கு......... இப்போது அணிகின்ற சல்வாரில் துப்பட்டாவை கழுத்தை மூடி அணியும் பாணியில் இதுவரை மறைத்துக் கொண்டிருக்கிறாள். சேலையில் அது முடியுமா என்ன? அந்த தாலிச் செயின் வேறு சிறியதாயினும் கழுத்தைத் தாண்டி சற்றுப் பார்வையில் படும் விதமான அளவு கொண்டது. யோசிக்கையில் சட்டென்று அவனுக்கு ஒரு உபாயம் தோன்றியது.
இதே செயின் சைஸ்ல என் கிட்ட ஒரு செயின் இருக்கு, நீ அதைப் போட்டா ஒரு வேளை இது மறையலாம்....... என்றவனாக கப்போர்டை நோக்கிச் சென்றான். ஜீவன் எப்போதும் ரூபனின் அந்த கப்போர்ட்டைக் குறித்து ரகசிய கப்போர்ட் என்று கமெண்ட் அடிப்பதை அவளும் அறிவாள். எனவே ஆர்வ மிகுதியில் அந்த கப்போர்டில் என்னதான் இருக்கிறது என்றறிய அவன் பின்னாகச் சென்றாள்.
கொஞ்சம் தள்ளி நில்லு சிடு சிடுத்தான் ரூபன். ஆர்வம் கொஞ்சம் மிகுதியாகி ரூபனை ரொம்பவே நெருங்கி நின்றதை அனிக்கா அப்போது தான் உணர்ந்தாள்.
சற்றே தள்ளி நின்று கப்போர்டினுள்ளே அப்படி என்னதான் வைத்திருக்கிறான் என்றுப் பார்க்க முயன்றாள். ஒன்றையும் அனுமானிக்க முடியவில்லை. அவனோ சட்டென்று எடுக்க எண்ணியவற்றை எடுத்து கதவை மூடினான். சட்டென்று கதவைப் பூட்ட கதவிலிருந்த கண்ணாடி அவள் முகத்தையே காட்டவும் சற்றாக பயந்து போனாள்.
ஹி ஹி இது நம்ம ஃபேஸ் தான் சுதாரித்துக் கொண்டவள் கையில் ரூபன் அந்த செயினை வைத்தான். கண்ணாடியைப் பார்த்து அதனை அணிந்துக் கொண்டவளுக்கு அது சரியாக தாலிச் செயினை மறைக்கும் விதமாக இருந்ததைப் பார்த்து திருப்தியாகிற்று. பக்கத்தினின்று பார்த்துக் கொண்டிருந்தவனுக்கும் தான்.
வந்த வேலை முடிந்தது என்ற எண்ணத்தில் அங்கிருந்து நகன்ற ரூபனை அழைத்தாள்.
அத்தான் இன்னொன்னு வேணுமே?
என்ன வேணும் என்று கேட்டு திரும்பியவன் அவள் பேச்சிலும் , செயலிலும் திகைத்தான்.
காஸ்ட்லியா ஒண்ணுமில்ல, சிம்பிளா........... ஒரே ஒரு கிஸ் தான் அத்தான், என்று தன் கன்னத்தைக் காட்டிக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள் அனிக்கா.
தொடரும்
{kunena_discuss:970}