காதல் காலமிது - அன்னா ஸ்வீட்டி

வலக் கையால் இடது புஜத்தை தேய்த்துவிட்டுக் கொண்டாள் சரித்ரா…. முகத்தில் சங்கடத்தை அடைத்து மறைத்து பூசப்பட்ட ஒரு இயல்பு நிலை கவன பாவம்…குளிர் ஒரு காரணம் என்றால் அவள் நின்று கொண்டிருந்த நிலையும் அதற்கு முக்கிய காரணம்….

சென்னையிலிருந்து ஊட்டி சென்று கொண்டிருப்பவள்…….ஒரு வாரம் லீவு எடுத்து வீட்டுக்கு போகுது பொண்ணு…அதுக்கான ஏக குஷியோடதான் கிளம்பி வந்ததெல்லாம்…… என்ன இவ வந்த பஸ் இங்க இந்த இடத்தில இந்நேரம் ப்ரேக்டவ்ண்…. மணி இரவு 12 தாண்டி எங்கேயோ போய்க் கொண்டிருக்கிறது…

நிறைந்து வரும் ஒவ்வொரு பஸ்ஸிலும் ஒன்று இரண்டு பேர் என ஏத்தி அனுப்பிக் கொண்டு இருக்கிறார்கள் இவள் வந்த பஸ் ட்ரைவர்ஸ் இரண்டு பேரும்….. இப்போது கடைசி க்ரூப்பும் அவர்களுக்கான பஸ் வர கிளம்பிச் செல்ல…. இவள் மட்டும்தான் இன்னும் பஸ் கிடைக்காமல் நிற்கின்ற ஆள்…. அந்த ட்ரைவர்ஸ் இரண்டு பேரும் ரோட்டில் கொஞ்சம் உள்ளே தள்ளி நின்று அவரகள் நிறுவன பஸ் அடுத்து எதுவும் வருகிறதா என பார்த்துக்கொண்டு இருக்க……

இவள் மட்டும் கொஞ்சம் பின் தள்ளி பஸ் பக்கத்தில் தனியா நின்று முழித்துக் கொண்டிருந்தாள்…… பஸ்ஸோட லைட் எமெர்ஜென்சி என்ற வகையில் ப்ளிங்க் செய்வதால் வந்து வந்து போகும் வெளிச்சத்தை தவிர அந்த ஆள் அரவமற்ற காட்டுப் பகுதியில் வேறு எந்த வெளிச்சமும் இல்லை….

குளிர் வேறு…….

படித்த பல நியூஸும் இஷ்டம் போல இவளுக்குள் ஓட….. இந்த ட்ரைவர்ஸை கூட எதுக்கு நம்பனும் என எதுவோ எங்கோ ஏடா கூடமாய் தோன்ற….

மனதுக்குள் கடவுளை கட்டாயமா ஹெல்ப் அனுப்பும் படி கன்னா பின்னா எனக் கெஞ்சிக் கொண்டு….கண்களால் சுற்றுப் புறத்தை அளந்து கொண்டு இவள் நின்றிருக்க…..வந்ததே தெரியாமல் சட்டென வந்து நிற்கிறது இவள் எதிர் புறம் அந்த வெள்ளை நிறக் கார்…..

இவள் மட்டுமில்ல  அந்த ட்ரைவர்ஸ் ரெண்டு பேரும் கூட அந்தக் காரைக் கவனிக்க….பின்ன இப்போ இங்க எதுக்கு நிக்கனுமாம்? அதன் கறுப்பு நிற கண்ணாடிக் கதவை திறந்து கொண்டு இறங்குகிறான் அவன்…..

நல்ல உயரம்….. ப்ளாக்  பேண்ட்ஸ்…. பேட்டன் என எதுவுமில்லாமல் ஒன்றிரண்டு வொயிட் stripes கட்டமிட்டுக் கொள்ளும் ப்ளாக் ஃபுல் ஸ்லீவ் ஷேர்ட்…..

 பார்க்கவும் ஆர்மியை நியாபக படுத்தும் அவன் உடல்வாகும் ஹேர்கட்டும்…… இவளுக்குள் ஏற்படுத்திய ஒருவித மரியாதையை அழித்துப்போட்டது அவனது பார்வை….

நெடுமாடு….. அப்படித்தான் முறுமுறுத்தாள் மனதிற்குள்…. பின்னே இவளுக்கு ஆப்போசிட் சைட்ல காரை நிறுத்திட்டு அதுல சாஞ்சு நின்னு இங்கயே பார்த்துட்டு இருந்தா……இவ திட்டாம என்ன செய்வா?

சற்று பொறுத்து ட்ரைவர்ஸுமே “என்ன சார்?” என அவனிடம் விசாரிக்க…..

“ஏன் சார் கவர்மென்ட் ரோட்ல நிக்றதுக்கு நான் எதுவும் காரணம் சொல்லனுமா?” என அம்சமாய் பதில் வந்தது அவனிடமிருந்து…..

அடுத்து இவள் அவன் இருந்த புறமே திரும்பவில்லை….அதை தவிர அத்தனை திசையிலும் இவளுக்கான பஸ்ஸை பார்வையால் தேடினாள்….

அடுத்து ஒரு வழியாய் இவளுக்கு பஸ் வந்து சேர…. இவள் ஏறும் போது அவன் காரும்  கிளம்புவது இவள் பார்வையில் படுகிறது….

‘பொறுக்கி….’ ஒரு நினைவு  சரித்ராவுக்குள் இப்படி தொடங்க…… அந்த வார்த்தையை முடிக்க கூடவிடாமல் வெட்டுகிறது இன்னொரு சிந்தனை…. ‘ஒரு வேள ப்ரொடெக்டரோ….?’

ட்ரைவர்ஸ் லிக்கர் சாப்ட்றுக்காங்களோன்னு கொஞ்சம் பயம்….ஏன் எல்லோரையும் அனுப்பிட்டு இவள தனியா நிறுத்திட்டாங்கன்னு ஒரு பீதி…. இதெல்லாம் இவ மனசுல ஓடிட்டு இருந்தப்ப வந்தான்…..வெயிட் பண்ணான்…..இவ கிளம்பவும் கிளம்பிட்டான்…..அப்டின்னா??

அவன் யாரையுமே டிஸ்டர்ப் பண்ணலையே…. சொசைடி மேல அக்கறை….பொண்னு தனியா நிக்றதைப் பார்க்கவும் பார்வையால சார் பாதுகாப்பு கொடுத்துட்டுப் போறார் போல…… பிபிஎஸ்….பார்வையால் பாதுகாப்பு கொடுப்போர் சங்கம்….சின்னதாய் சிரித்துக் கொண்டாள்….

மறுநாள் காலை போன்ற மதியத்தில்…… ஆமா மத்தவங்களுக்கு அது மதியம்….ஆனா நம்ம சரித்ராவுக்கு அது அப்பதான் அதிகாலை 12 மணி…. அவள் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் இருக்க….படீர் என பின் முதுகில் விழுகிறது அடி ஒன்று….

“ஏய் சர்க்கஸ்…. எழுந்துருடி தூங்குமூஞ்சி ….” இவளைப் பார்க்கவென பெங்களூரிலிருந்து வந்திருந்தாள் இவள் ஃப்ரெண்ட் தீபா….

“ஸ்……தீஞ்ச ரொட்டி… வந்துட்டன்னா வால சுருட்டிட்டு இருக்க வேண்டியதான…..நல்ல க்ராஃபிக்ஸோட நச்சுன்னு கனவு போய்ட்டு இருந்துச்சு…. “ முதுகை தேய்த்துக் கொண்டே இவள் எழுந்து உட்கார…..

“அச்சச்சோ அது நான் இல்லடி நல்லவளே…..ஆன்டி கூப்டுற மாதிரி இருக்கு…..” அவள் தலை தெறிக்க ஓடினாள்….

“அந்த பயம் இருக்குல்ல அப்ப ஏன் எழுப்பின…..எப்டினாலும் இன்னிக்கு இந்த கனவுக்கு உன் காதுதான் கன்டெய்னர்…..” சீரும் சிறப்புமாய் சூளுரைத்தபடி இவள் அட்டாச்  பாத்திற்குள் நுழைந்தாள்….