திருமண பதிவு அலுவலகம்….
அடுத்து வரப் போவதை அறியாமல், அவளை ஆட்டுவிக்கும் படபடப்பை மறைத்தபடி ரெஜிஸ்ட்ரரின் அழைப்பிற்காய் காத்திருந்தாள் ப்ரியா.
மெல்ல பார்வை திருப்பி தான் மணக்க இருப்பவனை சற்றாய் பார்த்தாள்….கொஞ்சமாய் உதடு கடித்து எங்கோ பார்த்தபடி ஏதோ நினைவில் நின்றிருந்தான் அவன்…...இவளை சட்டை செய்ததாகவே தெரியவில்லை…..
இவளையும் மீறி ஒரு சின்ன பெருமூச்சு வருகிறது இவளுக்கு….. செபின் அப்படித்தான்….. எப்போதும் ஒரு வகை மௌனத்தில் இருப்பான்….அவன் இவளுக்கு அறிமுகமாகி இன்றோடு 40 நாள் இருக்குமா என்று கூட தெரியவில்லை….. அதற்குள் என்னவெல்லாம் நடந்துவிட்டது…...
அதற்கு மேல் எதையும் நினைக்க பிடிக்காமல் இவள் மனதை கலைக்க…
இப்போது இவளுக்கு அடுத்து வந்து அமர்கிறது ஒரு ஜோடி….
இவளைப் போல தங்கள் திருமணத்தை பதிந்து கொள்ள வந்திருப்பார்கள் போலும்….
“செம க்யூட்டா இருக்கடி செல்ல பொண்டாட்டி….” வந்த ஜோடியில் ஆண் சின்னகுரலில் தன்னவளிடம் சொன்னாலும் இவள் காதுக்கு கேட்கத்தான் செய்கிறது….
“அச்சோ என்ன நீங்க…..எங்க வச்சு செல்லம் அது இதுன்னு…?” அந்த கல்யாணப் பெண் இப்போது அதட்டலும் பதற்றமுமாம் சிணுங்க….
“சரி இனிமே வெளிய வச்சு CP னு சொல்றேன் ஓகேவா….?”....என அதற்கு பதில் சொன்ன அந்த பெண்ணின் அவன்….. பக்கத்தில் ஆட்கள் இருப்பதை உணர்ந்தவனாக இப்போது இயல்பான பேச்சிற்கு திரும்பினான்…..
“ஏன் நித்து இவ்ளவு டென்ஷனா இருக்க….?”
“ம்….இப்டி பட்டு சேரி கட்டி தலை நிறைய பூ வச்சு பப்ளிக் ப்ளேஸ்ல வந்து உட்கார எப்டி இருக்காம்….அதான் மூனு நாள்ல எப்டியும் வெட்டிங் இருக்குதுல்ல அப்ப செய்யத்தான போறேன்….இப்பயும் எதுக்கு….? எல்லாரும் என்னையவே பார்க்கிற மாதிரி இருக்குது…?”
“ஹேய் என்ன நீ….செம அழகா இருக்கு இது….யார் என்ன நினச்சா என்ன…..எப்டி பார்த்தாலும் இது வெட்டிங்….அதுவும் முத முதல்ல செய்றோம் …..இன்னையில் இருந்தே நீயும் நானும் ஹஸ்பண்ட் அண்ட் வைஃப் தெரியுமா….?”
“ஹீம்…” அந்த பெண் குரலில் மறுப்பு சும்மா பொய்யாய் இடம் பிடித்திருந்தது…..
இப்போதுதான் ப்ரியாவிற்கு உறைக்கிறது தன் கவனம் முழுவதுமே அவர்கள் மேலேயே இருப்பது…
‘அச்சோ என்ன இது …..இப்டி போய் அவங்களைப் பார்த்துகிட்டு நான்…’ அவசர அவசரமாக இவள் பார்வையை திருப்ப…. மனதிலோ இப்டி புடவை கட்டி இவ்ளவு அதிகமா இல்லனாலும் கொஞ்சமாவது பூ வச்சு நடந்திருக்கலாம் இவளோட மேரேஜ் என்று ஓடுகிறது ஒரு நினைவு….
அது அவளுக்குப் பிடிக்கும்…..முழு அலங்காரத்தில் மொத்த முறையும் செய்து சர்ச்சில் நடக்கும் ஒரு ட்ரெடிஷனல் திருமணம்தான் இவளது ஆசை…..அதோடு தன் நினைவை நிறுத்தியவள்
செபினை மெல்ல பார்வையால் தேடினாள்….
தூரத்தில் யாரிடமோ ஆர்க்யூ செய்து கொண்டிருந்தான் அவன்….. ‘ஓ இவன் வாய திறந்து பேசக் கூட செய்வானாமா? இவள் எழுந்து அவனிடமாக போனாள்….
“என்ன சார் விளையாடுறீங்களா…? அதெப்படி இல்லாம போகும்…..எதாவது காசு வேணும்னா நேரடியா சொல்லுங்க குடுத்துட்டுப் போறேன்….அதுக்குன்னு சும்மா தேவையில்லாம கதை விடாதீங்க…..”
செபின் கேட்பது காதில் விழுகிறது….. இப்போது அங்கு வந்த இவளைப் பார்த்தவன்…
“சொல்லுப் ப்ரியா இவங்களுக்கு எப்டி சொன்னா புரியுமோ அப்டி நீயாவது சொல்லு…..”
பேந்த விழித்தாள் இவள்…… எல்லாம் ஃப்ரொசீசர் படி செய்து கொடுத்ததுதானே அப்புறமென்ன…?
இதற்குள் இன்னொரு பெண் கையில் சில காகிதங்களை தூக்கிக் கொண்டு வந்தவள்….. இவளை இளக்காரமாய் ஒரு பார்வை…..பின் செபினிடமாய் அப்படி ஒரு அலட்சிய பாவத்துடன் திரும்பியவள், தன் கையிலிருந்த காகிதத்தை நீட்டினாள்…..
“இங்க பாருங்க…..இவங்களுக்கு ஜூலை 14 ந் தேதி இதே ஆஃபீஸ்ல வச்சுதான் சார் இன்னொரு மேரேஜ் நடந்திருக்கு….இப்டி மூனு மாசத்துக்குள்ள அடுத்த மேரேஜ் செய்ய நம்ம லா படி முடியாது….அதான் எதுவும் செய்யாம வச்சுறுக்காங்க…….”
அவள் சொல்ல சொல்ல ப்ரியாவுக்கு சுருக்கென ஆரம்பித்த கோபம் சுர்ரென சூறாவளியாய் மாறுகிறது என்றால்…..
செபினோ “வாட் நான்சென்ஸ் இஸ் திஸ் ப்ரியா…..” என்று இவளிடம் அடிக்குரலில் சீறினான்…..
இப்பொழுது பஸ்பமாக்கும் பார்வையை அந்த ரெஜிஸ்டர் ஆஃபீஸ் பெண்ணிடமிருந்து செபினை நோக்கி மாற்றினாள் இவள்……மூச்சிளைக்க இவள் முறைக்க….
“கமான் ப்ரியா…” செபின் ஏதோ ஆரம்பிக்க…
அதே நேரம் இவர்களுக்கு சாட்சி கையெழுத்திட என வந்திருந்த இவளது கலீக்ஸ் ராகாவும்…….சிற்பியும் சற்று தூரத்திலிருந்து ஆர்க்யூமென்ட் தொடர்வதைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தவர்கள் அவர்களிடமாய் தயக்கமாய் வந்தனர்.