“அவனை விடுங்க மனோஜ்...” என்று கணவனின் கன்னத்தைப் பற்றி அவன் முகத்தை தன்னை பார்ப்பதுப் போல திருப்பிய மஞ்சு... மேலே எதுவும் பேசாமல் அவனையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்...
அவளின் பார்வை மனோஜிற்குள் எதையோ அசைத்தது...!!!
“சீக்கிரமா போற வேலையை முடிச்சுட்டு திரும்ப வந்திரு pbs... நீ இல்லாம மூணு நாலு மாசம் எப்படி இருக்கப் போறேன்னு தெரியலை...” என்றப போது அவனின் குரலும் கூட பிசிறு தட்டியது!
“பத்திரமா இருங்க மனோஜ்...” என்ற மஞ்சு, சின்ன தயக்கத்திற்கு பிறகு மனோஜின் மார்பில் தலை புதைத்துக் கொண்டாள்.
அவர்கள் இருப்பது ஏர்போர்ட் என்பதை உணர்ந்து மனோஜ் கொஞ்சமாக சங்கோஜப் பட்டான். ஆனால் மார்பில் சூடாக உணர்ந்ததும் இருக்கும் இடம், சுற்றி இருப்பவர்கள் அனைத்தையும் மறந்துப் போனான்!
மஞ்சுவின் முகத்தை உயர்த்தி நேராகப் பார்த்தான்!
அவளின் விழியோரம் தெரிந்த ஈரம் அவன் ஊகித்தது சரி என்று சொன்னது!
“pbs! என்ன நீ??” என்ற மனோஜினாலும் இயல்பாக பேச முடியவில்லை!
“நீங்க பக்கத்துல இல்லாம எப்படி இருக்கப் போறேன்னு தெரியலை மனோஜ்...”
மஞ்சு அதை சொல்லிக் கொண்டிருக்கும் போதே,
“பிரிட்டிஷ் ஏர்வேஸ் ஃப்ளைட்டுக்கு டைம் ஆச்சு... செக் இன் செய்து செக்யூரிட்டி போகலாம்னு சொல்லிட்டாங்க...” என்று சொல்லிக் கொண்டே வேறு ஒரு இந்தியக் குடும்பம் பிரிட்டிஷ் ஏர்வேஸ் கவுன்ட்டர் நோக்கி சென்றார்கள்...
மஞ்சுவையும் அறியாமல் அவளின் உடலில் மெல்லிய நடுக்கம் ஏற்பட்டது!
அதை உணர்ந்த மனோஜ், அவளை தேற்றுபவனாக அவளை தன்னுடன் சேர்த்து அணைத்துக் கொண்டான்.
“ஐ வில் மிஸ் யூ pbs!” என்றவன், எதையும் யோசிக்காமல் மெல்ல அவளின் உதடுகளை தன உதட்டால் உரசினான்.
அந்த மனநிலையிலும் மஞ்சுவின் முகம் அழகாக நிறம் மாறியது!
“மனோஜ், பப்ளிக் பிளேஸ்ல என்ன செய்றீங்க...” என்று சிணுங்கினாலும், அவளும் கணவனை விட்டு தள்ளி வர முயற்சி செய்யவில்லை!
“பப்ளிக் பிளேஸ், ப்ரைவேட் பிளேஸ், அது எதுவும் எனக்கு கவலை இல்லை pbs! நீ என் pbs, நான் எப்போவும் உன் மனோஜ் அது மட்டும் தான் எனக்கு தெரியும். சீக்கிரம் வந்திரு...”