"பின்ன வேற என்ன சொல்ல? ஒரு ஃப்ரெண்ட் கிட்டேயோ, நெருங்கிய உறவு கிட்டேயோ ஷேர் செய்ய தோணாத ஒரு விஷயம்... அது என்னவோ உங்க கிட்ட சொன்னால் மனசுக்கு நல்லா இருக்கும்னு நினைச்சு நான் பேசினால், நீங்க இப்படி ஹார்ஷா பதில் சொல்றீங்க... என்னை எப்போதும் இப்படி தள்ளி தான் வைக்கனும்னு நீங்க முடிவு செஞ்சு வச்சு இருக்கீங்க, அப்புறம் நான் என்ன சொல்லி என்ன பயன் இருக்கப் போகுது?"
"அப்படி எல்லாம் இல்லை, விவேக்.... சாரி...."
"ஓகே, நமக்குள்ள ஒரு டீல்!!! இதேப் போல் எப்போதும் நீங்க என்னை விவேக்குன்னு கூப்பிட்டு பேசினால், என் கோபம் காணாமல் போய் விடும்... டீலா???"
அதுவரை அவனை பெயர் சொல்லி அழைத்ததை உணராமல் இருந்த பாரதி, அப்போது தான் அதை உணர்ந்து, என்ன செய்வது என்று உடனேப் புரியாமல் ஒரு சில வினாடிகள் தடுமாறினாள்... அவள் இயல்புக்கு மாறாக அதை வெளிபடுத்தவும் செய்தாள்...
அவள் தடுமாற்றத்தை ரசித்துக் கொண்டிருந்த விவேக், அவளை வெகு நேரம் அப்படி தடுமாற வைக்க விரும்பாது,
"என்ன ஒன்னும் சொல்ல மாட்டேங்குறீங்க?" என்றுக் கேட்டான்.
"இல்லை, நான் உங்களைப் பேர் சொல்லி கூப்பிட்டால்... அது நல்லா இருக்காது..."
"ஏன்??? கூப்பிட தானே பெயர் வைக்குறாங்க??? இல்லையா???"
"ப்ச்..."
"சரி, உங்களுக்கு டீல் பிடிக்கலைனா விடுங்க..."
"அதெல்லாம் இல்லை... சரி, ஓகே..."