தொடர்கதை - கனவுகள் மட்டும் எனதே எனது... - 46 - பிந்து வினோத்

கனவுகள் மட்டும் எனதே எனது...

“உங்க ஃபிரெண்ட் ஃபுல் நேம் சதீஷ் தானா?” என்று ஆங்கிலத்தில் கேட்ட வள்ளியிடம், வள்ளியிடம் உண்மையைச் சொல்வதா, பொய்யைச் சொல்வதா என்ற யோசனையுடன் பார்த்தான் ஷிவா.

வள்ளியின் கூர்மையான பார்வையைச் சந்தித்தவன் உண்மையைச் சொல்லிவிடுவதே நல்லது என்று முடிவு செய்து,

“எனக்கு தெரியலை மேம்” என்றான்.

“ஃபிரெண்டுன்னு சொல்றீங்க, அப்புறம் எப்படித் தெரியலை?”

“மேம், நான் உண்மையைச் சொல்லிடுறேன். இங்கே சதீஷ்ன்னு வேலை செய்ற ஒருத்தர் அலையன்ஸ் என்னோட ரிலேட்டிவ்க்கு வந்திருக்கு. அவரைப் பத்தி விசாரிக்கச் சொன்னாங்க. நானும் ஹெல்ப் செய்யலாமேன்னு வந்தேன்.”

“ஓ...! உங்க ரிலேட்டிவ்... அதான் அந்தப் பொண்ணு பேரு என்ன?”

“அவங்க பேரு நந்தினி மேம்”

வள்ளி நம்ப முடியாமல் சந்தேகத்துடன் எதிரில் நின்றவனைப் பார்த்தாள். ஷிவாவோ சாதாரணமாக அவளையே பார்த்துக் கொண்டு நின்றிருந்தான்.

“வாங்க, என் க்யூப்க்கு போய் பேசுவோம்” என்ற வள்ளி, ஷிவாவை அவளைப் பார்க்க வந்திருக்கும் விசிட்டராக செக்யூரிட்டியிடம் பதிவு செய்து, உடன் அழைத்துச் சென்றாள்.

வள்ளி என்று கதவில் பெயர் இருந்த அறையினுள் வள்ளி நுழைய, அந்த அறையும் அதன் சுற்றளவு சொன்ன செய்தியையும் ஜீரணிக்க முயன்றபடி நின்றிருந்தான் ஷிவா.

“உட்காருங்க ஷிவா...”