பேச்சை கேட்கறீங்க இருக்கட்டும் நான் உங்க மேலதிகாரியையே பார்த்துக்கறேன் என்னை மிரட்டற அளவுக்கு உங்களுக்கு இன்னும் தகுதி வரலை” என சொல்லிவிட்டு தன் ஆட்களுடன் வேகமாக கஸ்டம்ஸ் ஆபீசுக்கு சென்றார் மாணிக்கவேல்.
வெண்ணிலா மட்டும் ரிஷியிடம் வந்து
”சாரி ரிஷி அப்பா இப்படி நடந்துக்கிட்டதை வைச்சி கோபப்படாத அவர் அப்படிதான் ஆமா ரொம்ப அடிபட்டிச்சா எங்க காட்டு நான் மருந்து போடறேன்”
”எனக்கு அடிபடலை என் மேல ஒருத்தனால கூட கை வைக்க முடியாது உன் ஆளுங்களுக்குதான் அடிப்பட்டிருக்கும் அவனுங்களுக்கு போயி மருந்து வை” என சொல்லிவிட்டு அவளை அப்படியே வெறுப்பாக பார்த்துவிட்டு அர்ஜூனிடம் வந்தான்
”என்னடா என்னாச்சி வேலை முடிஞ்சதா”
”முடிஞ்சிடுச்சி இன்னும் அரை மணி நேரத்தில கப்பல் கிளம்பிடும்”
”சரி வா நாம போகலாம்” என அவனையும் அழைத்துக்கொண்டு வெளியே வந்தான் அவனிடம் கார் பைக் என பல வண்டிகள் இருந்தாலும் ஜீப்பில் செல்வது அவனுக்கு மிகவும் பிடித்தமானது ஒன்று. சுற்றும் முற்றும் வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டே செல்வான். அதற்கேற்ப காலை மாலை மட்டுமே ஜீப் எடுப்பான்.
வெயில் அதிகமானால் கார் எடுப்பான். இன்று மாலை என்பதால் ஜீப் கொண்டு வந்திருந்தான். அவனே ட்ரைவ் செய்து கொண்டு பக்கத்தில் அர்ஜூனை உட்கார வைத்துக்கொண்டு தன் வீட்டிற்கு சென்றான். அர்ஜூனிடமும் கார் இருந்தாலும் ரிஷி எது சொன்னாலும் அதை அப்படியே கேட்டு நடப்பான்.
ரிஷிகேசன் தன்னுடைய கெஸ்ட் ஹவுஸ் எனும் மாளிகையின் முன்புறம் கேட்டில் வாட்ச்மேனிடம் ஒரு பெண் நின்று கொண்டு பேசுவதை பார்த்தவன் ஜீப்பை நிறுத்திவிட்டு தன் பக்கத்தில் இருந்த அர்ஜூனிடம் அந்த பெண்ணைக்காட்டி