“கௌஷிக்… பார்த்தீங்களா?.. எவ்வளவு ஃபேன்ஸ்?... பிஃபோர் கோயிங்க் டூ அனௌன்ஸ் அன் அவார்ட்.. உங்ககிட்ட ஒரே ஒரு கேள்வி…”
“இதுவரை யங்க் பிசினெஸ் மேனா வலம் வந்திட்டிருந்த நீங்க, இப்போ ரீசென்ட்டா அட் ம் பண்ணியிருக்கீங்க… இனியும் அதை தொடர்வீங்களா?...”
அவள் கேட்டதும், லேசாக கைகளை அவன் விரித்து சிரிக்க, அந்த செய்கை கூட அவனுக்கு அழகு சேர்த்து கம்பீரத்தை கொடுக்க,
“ஹ்ம்ம்.. அதைப் பத்தி, இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல நீங்க பதில் சொல்லுவீங்கன்னு நம்புறேன்… ஒகே… இதுக்கு மேல நிஜமாவே வெயிட் பண்ண முடியாது… சோ… என்ன அவார்ட்னு சொல்லுங்க….”
“அனைவருக்கும் வணக்கம்…”
நிதானமாக தெளிவாக அவன் குரல் ஒலித்திட, சந்தோஷ கூக்குரல்கள் ஒலித்திட்டது அங்கே…
“2018 பெஸ்ட் ஃபீமேல் சிங்கர் அவார்ட்….”
அவன் தெளிவாக உச்சரிக்க, “அண்ட் த நாமினிஸ் ஆர்….” என்றபடி திரையில் சில பாடல்கள் ஒலிக்கப்பட,
“வின்னரை சொல்லுங்க கௌஷிக்…” என்றாள் அவள்…
“அண்ட் த அவார்ட் கோஸ் டூ மிஸ்… சாருகேஷி…. ஃபார் த சாங்க் சூரியனாய் என்னவனும்…”
அவள் பெயர் ஒலிக்கப்பட, கரகோஷங்கள் ஒலித்திட, சாரு எழுந்து மேடை நோக்கி சென்றாள் புன்னகையுடன்…
பட்டுப்புடவையில், காதோரம் அசைந்தாடும் ஜிமிக்கியில், தோள் தொட்டு உரசிடும் மல்லிகையில், முகத்தில் தன்னவனின் அருகே நிற்கப்போகும் தருணம் தந்த வெட்கத்தில், அழகு மெருகேற ஒளிர்ந்திட்டாள் அவள்…
மேடை ஏறியவளையே கௌஷிக்கும் இமை அசைக்காமல் பார்த்திட, அனைவரின் பார்வையும் அவள் மீது தான் இருந்தது…
மேடை ஏறியவள், இருகை குவித்து வணங்கியபடி, கௌஷிக்கின் அருகே வர,
தானாய் தோன்றிய புன்னகையுடன், “கங்கிராட்ஸ்…” என்ற உச்சரிப்புடன், அவளின் கரங்களில் விருதினை அவன் கொடுக்க,
“தேங்க் யூ…” அவள் இதழ்கள் புன்னகையுடன் கூற, அவள் கரங்களோ அவ்விருதினை பெற்றுக்கொள்ள, இருவரின் விழிகளும் சந்தித்துக்கொண்டது ஒருங்கே…
என்ன கதை பேசியிருக்கும்… அத்தனை பேரின் முன்னிலையிலும்… அதற்கே உண்டான மௌன பாஷை பேசியபடி, அது தன் கடமையை தானே செவ்வனே செய்திட,
தீபன் அந்த அழகான தருணத்தை புகைப்படமாய் பிடித்தான் தன் கைபேசி மூலம், தான் இருந்த இடத்திலேயே…
விழிகள் பேசிக்கொண்ட மௌன பாஷை நேரமாவதை உணர்த்திட, மெல்ல இருவரும் சுய உணர்வு பெற்றிட,
“சொல்லுங்க சாரு,… எப்படி ஃபீல் பண்ணுறீங்க?...”
“அனைவருக்கும் வணக்கம்…” என்றவள், சிறிது இடைவெளி விட்டு, “இந்த தருணத்தை என் வாழ்க்கையில கொடுத்த கடவுளுக்கு நன்றி…” என்றவள் மைக்கை கீழே இறக்கி புன்னகைக்க,
கைத்தட்டல் ஒலி விண்ணைப் பிளந்தது…
“என்ன சாரு?... நிறைய பேசுவீங்கன்னு எதிர்பார்த்தா?.. இப்படி ஒரே வார்த்தையில முடிச்சிட்டீங்க?... சரி விடுங்க… ஒரு பாட்டு பாடுங்க… எங்களுக்காக…”
சொன்னது தான் தாமதம் என்பது போல், கௌஷிக் தவித்திட, அவன் கால்கள் அங்கிருந்து நகர முனைந்திட்டது வேகமாய்… ஆனால் ஏனோ அது முடியாது அவன் திணற,
“என்ன கௌஷிக்… எஸ்கேப் ஆகலாம்னு பார்க்குறீங்களா?..” என்றவள், “சாரு நீங்க பாட்டு பாடுறதுக்கு முன்னாடி உங்க இரண்டு பேர் கிட்டயும் ஒரு கேள்வி கேட்கணும்… கேட்கலாமா?...”
என்றபடி இருவரையும் அந்த தொகுப்பாளினி பார்த்து கேட்க, இருவருக்குமே என்ன சொல்வது என்று தெரியவில்லை..
“இது என்னோட கேள்வி மட்டுமல்ல… இங்க வந்திருக்குறவங்க, டீவி பார்த்திட்டிருக்குறவங்க அத்தனை பேரும் இதைத் தான் கேட்க நினைக்குறாங்க… சோ அவங்க சார்பா நான் கேட்குறேன் அவ்வளவுதான்…” என்று புன்னகைத்தவளைப் பார்த்து இருவருமே மேடையில் நிற்பதை உணர்ந்து லேசாக புன்னைத்து கேளுங்க என்றபடி தலையசைக்க,
“நீங்க இரண்டு பேரும் நடிச்ச அட் செம ஹிட்… தொடர்ந்து இரண்டு பேரும் நடிப்பீங்களா மாட்டீங்களா?... அப்படிங்கிற கேள்வியெல்லாம் எங்களுக்கு இருக்கு… பட் அதுக்கும் முன்னாடி, உங்களுக்குள்ள இருந்த அந்த கெமிஸ்ட்ரி…..” அவள் சொல்லிக்கூட முடிக்கவில்லை, அரங்கத்தில் கூச்சல் வெளிப்பட்டது உடனேயே…
“அடடா… இருங்கப்பா… உங்க சார்பா தான் நான் கேட்டுட்டுருக்கேன்…” என சிரித்த அந்த பெண்,
“ஹ்ம்ம்… அந்த கெமிஸ்ட்ரி நிஜமாவே நடிப்பு மாதிரியே தெரியலை… இட்ஸ் லைக் அ ரியல் ஒன்… எப்படி அது?...”
என்றவள் இருவரையும் பார்த்து புன்னகைக்க, இருவருமே தங்களது உணர்வினை முகத்தினில் காட்டாது இயல்பாய் இருந்தனர்…