மேஜையின் ஒரு மூலையில் இருந்த அந்த டைரியின் மீது விழுந்தது!
அதை கவனித்தப் போதும் கண்டுக்கொள்ளாமல் தன் பேச்சை தொடர்ந்தாள் சாதனா.
“இன்னைக்கு என்ன ப்ளான் உங்களுக்கு ப்ரியா? நான் ஃப்ரென்ட்ஸ் கூட மூவி போகலாம்னு இருக்கேன்...”
“என்ஜாய் செய்ங்க சாதனா... நான் கொஞ்சம் நோட்ஸ் எடுக்கனும்... வர போற மன்த்லி டெஸ்டுக்கு க்வெஸ்ட்டியன் பேப்பர் செட் செய்யனும்...”
ப்ரியா வேலைகளை அடுக்கி கொண்டே போகவும், சாதான மறுப்பாக தலையை ஆட்டினாள்!
“என்னங்க ப்ரியா நீங்க இப்படி இருக்கீங்க? ஆனாலும் உங்க ஸ்கூல் மேனேஜ்மென்ட் லக்கி தான், இப்படி ஒரு டெடிகேட்டட் ஸ்டாஃப் கிடைச்சதுக்கு...!”
“அப்படி எல்லாம் இல்லை சாதனா, மத்த டீச்சர்ஸ் எல்லாம் என்னை விட ஒரு படி மேல்... இப்போ எல்லாம் டீச்சர்ஸ் மேல தானே ப்ரெஷர் அதிகம்... பசங்களை திட்டக் கூடாது, மிரட்டக் கூடாது, ஆனால் நல்ல மார்க்ஸ் வாங்க வைக்கணும்... இட்ஸ் வெரி சாலேன்ஜிங்...!”
“ம்ம்ம்... புரியுது... சரி, டைம் ஆச்சு நான் ரெடி ஆகுறேன்...!”
அடுத்த ஒரு மணி நேரத்தை அலங்காரத்தில் கழித்த சாதனா, ப்ரியாவின் முன் வந்து நின்றாள்.
“இந்த புது ட்ரஸ்ஸில நான் எப்படி இருக்கேன் ப்ரியா?”
“எப்போதும் போலவே அழகாக தான் இருக்கீங்க...” என்றாள் ப்ரியா அதே ரெடிமேட் புன்னகையுடன்!
இப்படி மலர்ச்சி இல்லாமல் புன்னகைக்கும் போதே இத்தனை அழகாக இருக்கும் இவள், கொஞ்சம் முக மலர்ச்சியுடன் இருந்தால் எத்தனை அழகாக இருப்பாள்!