சங்கல்யாவும் நிமிர்ந்து ஸ்க்ரீனைப் பார்க்கிறாள்….
இப்பொழுது இங்லண்ட் பேட்டிங்.
45 ஓவர்ஸ் முடிந்திருக்கிறது. இங்லண்ட் ஜெயிக்க 6 ரன்ஸ் தேவை. லாஸ்ட் விக்கெட் இது. பௌலிங் ஜோனத்.
கடவுளே நான் கொஞ்சம் லேட்டா வந்திருக்க கூடாதா? ப்ரச்சனையை ஹேண்டில் பண்ற ட்ரெய்னிங்கை நாளைல இருந்து ஸ்டார்ட் செய்துறுக்கலாம் நீங்க….இவன் பௌலிங் செய்வான்னு கூட எனக்கு தெரியாதே….இப்ப நான் என்ன செய்யனும்?
இப்பொழுது அவன் பௌல் செய்ய போய்க் கொண்டு இருக்கிறான். அவளையும் மீறி மூடிக் கொள்கின்றன கண்கள். தென் ஒற்றைக் கண்ணை மெல்ல திறந்து பார்த்தாள்.
ரன் அப்….ஓடி வர தொடங்குகிறான் அவன். சற்றே முன்னோக்கி குனிந்து சின்ன சின்ன காலடிகளிலிருந்து நீளமான அடிகளுக்கு…இப்பொழுது சிறிது காற்றில் எழும்பி….இடது காலால் தரையில் இறங்கி….வலது காலை தரையில் ஊன்றி….….பால் ரிலீஸ்….ஃபாலோ த்ரோ…
ரிவர்ஸ் ஸ்விங்காகிக் கொண்டிருக்கும் பாலில் ஓரு பெர்ஃபெக்ட் அவ்ட் ஸ்விங்கர் டெலிவர் செய்ய பந்து ஃபுல் பிட்சாகி எழும்பிய நேரம் ஒரு டிஃபென்சிவ் புஷ் பேட்ஸ்மேனிடமிருந்து…..கவர் ட்ரைவ் ஷாட்டில் ஃபீல்டரை துரத்தவிட்டு பவ்ன்ட்ரியாக முடிவடைகிறது பால்.
க்ளோசப் ஷாட்டில் இவளுடையவனின் முகம். அவன் எதையாவது நினைக்கிறானா இல்லையா என்பதே இவளுக்கு புரியவில்லை. இப்பொழுது அந்த பேட்ஸ்மேன் சிரித்தபடி ஏதோ சொல்கிறான். என்னவென்று இவளுக்கு புரியவில்லை எனினும் மஸ்ட் பீ சம் சர்காஸ்டிக் கமென்ட்.
ஜோனத் முகத்தில் இப்பொழுதும் எந்த மாறுதலும் இல்லை. ‘போடா உனக்கு இதுக்கு கூட கோபம் வரலை….அப்ப எனக்கு வர்ற கோபத்தைப் பார்த்தா உனக்கு எவ்ளவு ஓவரா ஃபீல் ஆகும்?’ இவள் மனம் புலம்ப அவளது கண்ணில் அதுவாக படுகிறது அவனது புடைத்த கழுத்து நரம்பு….
ஓ மை காட் அவ்ளவு கோபத்தில தான் இருக்கியா? ஆனா முகத்துல என்ன ஒரு செயின்ட் லுக்…?? ஐயோ இன்னும் 2 ரன்ஸ்தான் இங்லண்ட்க்கு வேணுமா? இப்பொழுதுதான் நிலைமை முழுதாக உறைக்க….
மீண்டுமாய் பௌல் செய்ய ஓடி வரத் தொடங்குகிறான் ஜோனத். ரன் அப்...
இவளுக்கு தொண்டை வறண்டது போல் ஒரு ஃபீல். பக்கவாட்டில் பார்வையில் படுகின்றனர் எழுந்து நிற்கும் அரணும் அவன் ஒற்றை கையால் தோளோடு அணைத்திருக்கும் சுகாவும். சற்று முன் பார்த்த ஜோனத்தின் அதே பாறை செயின்ட் முகபாவம் இவர்களிடமும்..
மீண்டுமாய் திரும்பி ஜோனத்தைப் பார்க்கிறாள்.
பால் பௌலாகிறது…..ஒரு இன் ஸ்விங்கர்….யாக்கர்…..ஆன் ட்ரைவ் ஷாட்டில் பவ்ன்ட்ரி எய்ம் செய்த பேட்ஸ்மேனின் பேட் காற்றை துழாவுகிறது. பின்னால் பால் பட்ட மிடில் ஸ்டம்ப் பறக்கிறது….
தன் இரு கை ஆட்காட்டி விரல்களால் இரு காதுகளையும் மூடியபடி சில்லிட்டு விரைத்திருந்த கைகளால் கன்னங்களை தாங்கிய படி தான் நிற்பதே இப்பொழுதுதான் உறைக்கிறது சங்கல்யாவுக்கு.
ஜோனத் முகத்தில் இப்போழுதும் எந்த மாறுதலும் இல்லை….கை மட்டும் அதுவாக தன் கழுத்துப் பகுதியை தடவிப் பார்த்து ஏதோ இல்லாமல், ஏதோ நினைவில் அவன் முகத்தில் சிறு புன்னகை.
செயினைத் தேடிவிட்டு இவளை நினைத்து சிரிக்கிறானா?
மங்கை மனதிற்குள் மலை அருவி சட்டென கொட்டுகிறது.
“அது அவன் மேனரிசம்….இப்படி சிச்சுவேஷன்ல்ல செயின பிடிச்சுப்பான்….” சுகாவின் விளக்கத்தில் திரும்பிப் பார்க்கிறாள். இவள் தோளைப் பிடித்து சந்தோஷமாய் குதித்து….இவளை அணைத்து….. அருகிலிருந்த கணவனிடம் தாவி அவன் கன்னத்தை மகிழ்ச்சியாய் பதம் பார்த்து….சுகா ஸ்டார்டட் த விக்டரி செலிப்ரேஷன்.
அன்றைய ஜோனத்தின் காலுக்கு படு ஆவலாய் தவமிருந்தாள் மனையாள். அவன் அழைப்பின் ஆரம்ப நேரம் க்ரிகெட்டுக்கு செலவிடப் பட்டது. இவள் மேட்ச் பற்றி அனுபவித்த உணர்வுகளை சொல்ல சொல்ல அவன் சிரித்தான்.
“ஹயா குட்டிக்கு இப்ப பேச முடிஞ்சா உன்னை மாதிரிதான் பேசுவா….”
“இல்ல ஜோனத் எனக்கு என்னமோ முன்னல்லாம் க்ரிகெட் அவ்ளவா பிடிக்காது…..ஸோ அதப் பத்தி அவ்வளவா தெரியாது…எதோ பௌல் பண்ணுவாங்க…பேட் பண்ணுவாங்க…ரன் எடுப்பாங்க…அவ்ட் ஆனா மேட்ச் முடிஞ்சுரும்ன்ற அளவுதான் தெரியும்….”
சின்னதாய் ஒரு சிரிப்பு அவன் புறம்.
“எனக்கு ஒரு க்ரிகெட் ஃபேன் வைஃபா வரக் கூடாதுன்னு நினைப்பேன்….என் கேர்ள்க்கு என்னை எனக்காக பிடிக்கனுமே தவிர கிரிகெட்டுக்காக பிடிக்க கூடாதுன்னு தோணும்….நீ அம்மாவுக்காக என்னை மேரேஜ் செய்துகிட்டாலும்…க்ரிகெட்காக செய்யலைன்றது சந்தோஷமான விஷயம் தான்..” அவன் மகிழ்ச்சியாகத்தான் சொல்லிக் கொண்டு போனான்….
‘நீங்க நினைக்கிற மாதிரி அம்மாக்காகல்லாம் நான் மேரேஜுக்கு சம்மதிக்கலை…..’ என சொல்ல வேண்டும் என வருகிறது ஒரு ஆவல்….பட் தயக்கம் தடை போடுகிறது.
பின் பேச்சு நேற்று நடந்தவைகளைப் பற்றி திரும்பியது.
ப்ரவீர் வந்தது பேசியது என எல்லாவற்றையும் ஒன்றுவிடாமல் ஒப்பித்தாள் சங்கல்யா இப்பொழுது. அதை சொல்லிக் கொண்டு இருக்கும் போதுதான் அன்று ஜோனத்தை எதோ ஒரு பெண் பின் சுற்றியதாக அந்த குரல்கள் பேசிக் கொண்டதையும் குறிப்பிட்டாள். இதுவரை அவள் அதைப் பற்றி அவனிடம் பேசியது இல்லை.
“உனக்கு கேட்டப்ப கோபமே வரலையா லியா பொண்ணு?” ஜோனத் தான்.
“கோபம் கோபமாத்தான் வந்துது….கைல மாட்டியிருந்தா கடப்பாரையால பேசின வாயில போட்றுப்பேன்தான்…”
“ஹேய் நான் கேட்டது என் மேல கோபம் வரலையான்னு? என்ட்ட அது என்ன விஷயம்னு கேட்கனும்னு கூட தோணலையா?”
“சே…நீங்களாவது அப்படி செய்றதாவது…..” அவனிடம் சொல்லும் போதுதான் உணர்கிறாள் எப்படி துளிகூட சந்தேகமின்றி ஜோனதை நம்புகிறாள் என….அதுவும் பன்னீர் செல்வம் அவள் அம்மாவுக்கு செய்துவிட்டு போன கதை தெரிந்தும் கூட….
“உங்க அம்மா சுகா என்ட்ட எல்லோர்ட்டயும் நீங்க நடந்துக்ற முறை….எஸ்பெஷலி அம்மா வெட்டிங் வைக்கனும்னு கேட்டப்ப இருந்த சிச்சுவேஷன்க்கு பேருக்கு ஒரு ட்ராமா வெட்டிங் செய்துட்டு பின்னால பார்த்துகலாம்னு யோசிச்சுறுக்கலாம் நீங்க…பட் வெட்டிங் விஷயத்துல ஃபேக் பண்றத உங்களால ஒத்துக்கவே முடியலை….யூ ஹானர் த வெட்டிங்…அப்படி பட்டவங்க….ப்ளான் பண்ணி பொண்னு கூட கல்யாணம்னு சொல்லி சுத்திட்டு….காசு கொடுத்து செட்டில் பண்றதெல்லாம் ப்ச் சான்ஸே இல்லை….” இப்பொழுது அவன் கேட்டதும் தான் யோசித்து காரணம் சொல்கிறாளே தவிர முன்பு இந்த கேள்வியும் பிறக்கவில்லை அவள் பதிலும் தேடவில்லை.
“என்னை இவ்ளவு நம்புற….எனக்காக இவ்ளவு பார்க்கிற…..பட் என்னை எதுக்காக உனக்கு பிடிக்கலை…ஏன் என்னை விட்டுட்டுப் போறதுன்னு…” கேட்ட அவன் குரலில் வலி உணர்ந்தாளோ? கேள்வியை முடிக்க விடவில்லை அவனை இவள்.
“உங்கள பிடிக்கலைனு கண்டிப்பா இல்லை ஜோனத்….எனக்கு உங்கள பிடிக்கும்…..ரொம்ப ரொம்பவே பிடிக்கும்…பட் இது வேற….” தயக்கம் வரும் முன்னே உண்மை வெளியே வந்துவிட்டது.
கேட்டிருந்தவன் மனம் நிறைந்து போகிறது. முதல் முறையாக அவள் இவன் மீதான காதலை வாயால் ஒத்துக் கொள்கிறாளே…..