நிமிஷம் பிரீதிங் எக்ஸர்சைஸ் செய். அப்புறம் காம்பெடிஷனுக்கு என்ன செய்றதுன்னு உனக்கு நீயே ப்ரெயின் ஸ்டார்மிங் செய்துக்கோ. கட்டாயம் ஒரு நல்ல ஐடியா கிடைக்கும். அதுல இருந்து எப்படி அதை செய்றதுன்னு ப்ளான் செய்ய தொடங்கு.”
ஆதித்யா நம்ப முடியாமல் நின்றான். உண்மையாகவே அவனுக்கு இந்த அறிவுரை தேவைப் பட்டிருந்தது.
காஷ்யாப்பின் குத்தல் பேச்சுக்கள், அக்ஷ்ராவின் அதிகப்படியான புகழுரைகள் என இரண்டு ரகமான சூழல்கள் அவனை மொத்தமாக குழப்பி இருந்தது. எந்த பிடிப்பும் இல்லாது ஸ்டார்டிங் ட்ரபில் உடன் இருந்தவனுக்கு விவேக்கின் பேச்சு பெறும் நம்பிக்கையை கொடுத்திருந்தது. அது மட்டும் அல்லாது எப்படி தொடங்குவது என்ற ஐடியாவையும் கொடுத்திருந்தது.
“தேங்க்ஸ் விவேக் சார். நான் அப்படியே செய்றேன். எப்போவும் சான்வி கிட்ட ஐடியா கேட்பேன். அவ பக்கத்துல இல்லாம என்ன செய்றதுன்னு புரியலை. நீங்களும் அக்கா போலவே நல்லா பெப்-அப் செய்றீங்க. தேங்க்ஸ் சார்.”
ஆதித்யா சான்வியுடன் அவனை ஒப்பிடவும், விவேக்கிற்கும் உச்சி குளிர்ந்துப் போனது.
“நீ எப்போ வேணும்னாலும் என்னோட பேசலாம். நீ இங்கே இருக்க நாள் வரைக்கும் நான் உனக்கு என்னால முடிஞ்ச அளவுக்கு மென்டரா இருக்கேன்.”
விவேக் தன்னுடைய விசிட்டிங் கார்டை ஆதித்யாவிற்கு கொடுத்தான்.
அதை பெற்றுக் கொண்டு, “தேங்க்ஸ் சார்!” என்றான் ஆதித்யா.
தங்கி இருந்த அறைக்கு திரும்பிய ஆதித்யா நிஜமாகவே விவேக் சொன்னதை பின் தொடர்ந்தான்.
இரண்டு நிமிடங்கள் மூச்சை நன்றாக இழுத்து விட்டு மனதை சமநிலைக்கு கொண்டு வந்தான்.
படபடப்பு, பதற்றம் குறைந்தது போல இருந்தது. தொடர்ந்து யோசித்தான்.