என்னை மாதிரியே தானே அவனும்…..
இதோ இந்த நொடிதான்….. இந்த என்னை மாதிரியேதானே அவனும்தான்….. அவன் இவளை திருமணம் செய்த விதத்தை, செயலை முழு மனதாய் உணர்வு ரீதியாய் ஏற்க செய்தது மனோவை….. எங்கோ இருதயத்தில் அவனுக்கு எதிராய் இருந்த மெல்லிய திரை சுத்தமாய் கரைந்து போனது....
அடுத்து மனோ தன் அறைக்கு சென்று சேர்ந்த போது மித்ரன் தூங்கிக் கொண்டிருந்தான்….. காலி ஜீஸ் டம்ளர் இவர்கள் அறை டேபிளில் இருந்தது.
ஏதோ ஒரு வகை வெறுமை வந்து ஆண்டு கொள்ள அதை கூட முழுமையாய் உணர முடியா தகிப்போடு அவசரமாய் கிளம்பி தார்கிகா வழி சொல்ல சொல்ல…. அந்த இடத்தை தானே ட்ரைவ் செய்து காரில் சென்றடைந்தாள் இவள்.
தொடர்புடையவை: உங்களுக்கு இதுவும் கூட பிடிக்கலாம்... -
சித்ரா.வெ'யின் "கண்களின் பதில் என்ன? மௌனமா?" - அது பேசிடும் நாளும் வந்திடுமா..??
படிக்க தவறாதீர்கள்...
அந்த இடம் திருமழிசை எல்லாம் தாண்டி உள்ளே எங்கோ புதிதாக தோன்ற தொடங்கி இருந்த ஒரு குடியிருப்பு பகுதியாக இருந்தது.
அங்கென்றும் இங்கொன்றுமாய் சில வீடுகள்…..மனைப் பிரிவில் ஒரு பகுதி சுத்தமாக புல் நீக்கபட்டு கல் நாட்டப் பட்டு இருந்ததென்றால்…அருகில் இருந்த அனைத்து பகுதிகளிலும் இடுப்புயர புல்வகை புதர் காடாய்…..
தார்கிகா சொன்ன அந்த சிறிய வீட்டின் முன் காரை நிறுத்தினாள் இவள்….
400 sft சைஸ் வீடாய் இருக்கும்….
இவள் காரை விட்டு இறங்கவுமே கதவை திறந்து வெளியே தலை நீட்டினாள் தார்கிகா….. “வா மனோ”
என்னமோ விருந்துக்கு வந்திருப்பது போல் இதென்ன வரவேற்பு என தோன்றிய எரிச்சலைவிட இந்த ‘வா மனோ’ தொனி கிள்ளை டைப்பில் இல்லாமல் இயல்பாய் இருப்பதாய் பட்டதுதான் அதிகம்….
ஓ இத இவளா பேசுறா போல!!!! இங்க வந்தா மித்ரனுக்குமே ரிஸ்குதானே என்ற போது தார்கிகா குரலில் இருந்த அக்கறையும் இப்போது ஞாபகம் வருகிறது இவளுக்கு…
இவ என்னதான் செய்றா???!!!!!
என்னதான் அறிவில் இதெல்லாம் மாசிரன் மாஸ்டர் ப்ளான் என எண்ணி இருந்தாலும்…அதனால் இதுவரை அரண்டிருந்தாலும்…..இப்போது எதிரில் இவள் கையாள வேண்டிய இந்த தார்கிகாவைப் பார்க்கவும் மொத்த பதற்றமுமே போய்விட்டது போன்ற நிலை மனோவுக்கு….
முன்பு புடவையில் பார்த்த போதாவது கொஞ்சம் பெரிய பொண்ணாக தெரிந்த அந்த தார்கிகா..…இப்போது டைட் ஃபிட் ஜீன்ஸிலும்….. டார்க் ப்ளூ & யெல்லோ போல்ட் ஸ்ட்ரைப்ஸ் இடுப்புயர டாப்ஸிலும்…. பார்க்க ஒரு 14 வயது பள்ளி மாணவி போல் இருந்தாள்.
இதில் அவளுக்கு சற்றும் பொருந்தாமல் இடையில் இணைந்திருந்த பிஸ்டல் மட்டும்தான் நடக்கும் நிகழ்வை சற்றாவது நியாபகபடுத்தியது…..
இந்த பிள்ள பூச்சி பிஸ்டலை தூக்கிடுமாமா? என்று இருக்கிறது இவளுக்கு.
“நான் ஒரு 40 அக்கவ்ண்ட் நம்பர் தாரேன்…நீ அது ஒன்னொன்னுக்கும் 50 லேக்ஸ் பயோசியோட அக்கவ்ண்ட்ல இருந்து ட்ரான்ஸ்ஃபர் செய்……வேலை முடிஞ்சிடும்…. உன்னை சி இ ஓவா அப்பாய்ண்ட் செய்துறுக்காங்கன்னா பாஸ்வேர்ட் கண்டிப்பா வர்ஷன் உனக்கு மெயில் செய்துறுப்பாங்க…” நேரடியாக விஷயத்துக்கு வந்தாள் அவள்….
“அதெப்டி அண்ணி என் கைக்கு வரமுன்னால நான் எதை நம்பி முழு பணத்தையும் தர….?” கேட்ட மனோவின் கண்கள் சூழலை ஆராய்ந்தன….. மொத்த வீட்டிலும் வேறு யாரும் இல்லை போலும்….
“சரி அப்டினா முதல் 20 நம்பர்ஸ் முடிஞ்சதும் இன்பாவை இங்க வர சொல்லிடுறேன்…” இறங்கி வந்தாள் தார்கிகா…
‘அப்டின்னா அண்ணி இங்க பக்கத்துல இருக்காங்களோ?’ மனோ மனதில் சற்றாய் ஆறுதல்.
“அண்ணி இங்க வர்றதுக்கும், இப்ப இருக்க இடத்துல இருக்கதுக்கும் என்ன வித்யாசம்…? இப்ப எனக்கு அண்ணிய கண்ணுல காமி…..10 முடியவும் அவங்கள என்ட்ட அனுப்பு…..20 முடியுறப்ப அவங்க என் காருக்கு போயிடனும்….30 முடியுறப்ப நானும் கூட காருக்கு போயிடுவேன்…..40 முடியுறப்ப நாங்க ஆஃப்….” மனோவுக்கு எப்படியாவது இன்பாவை இப்பவே அந்த 6 மாடுகளிடம் இருந்து பிரித்து கொண்டு வந்தாக வேண்டும்….
ஆக இப்படி பேரம் கேட்டாள்.
“அச்சோ…..இப்பவே பார்க்கவா…..ஒத்துக்க மாட்டா….” என்ற தார்கிகா பாதியில் சட்டென உதடு கடித்து பேச்சை நிறுத்தினாள்.
என்ன சொல்ல வந்தா இவ? மாட்டானா? இல்லை மாட்டாளா?.....இல்ல மாட்டாங்களா?...... ஜெயில்ல இப்பல்லாம் நடக்கிர ஊழல்ல கைதி கையில மொபைல்ன்றது சகஜம் தான்….மாசிரன்ட்ட கூட இந்த தார்கிகா பேசிட்டு இருக்கலாம் தான்…….ஆனால் ஏதோ ஒன்று மனோ அறிவை மீறி அவள் இன்ட்யூஷனில் முதலிலிருந்தே இது மாசிரன் வேலையாய் இருக்காது என்ற ஒரு ஃபீலும் இருக்கிறது… அது இப்போது இவளுக்கு அப்படமாய் தோணுகிறது….
“10 நம்பர்ஸ் முடியவும் வர சொல்றேன் ஓகேவா….?” என தார்கிகா சொன்ன தொனியில் இவள் கேட்டேவிட்டாள்…