“ஹாய் ஷியாமா..என்ன இங்க?”
“இல்லை கல்யாணி அக்கா தம்பியை பார்த்துட்டு வந்தேன்..”
“ஓ..முத்து அண்ணா சொன்னார்..பயங்கர பிஸி ஸ்கெட்டியூல் நகரவே முடில..இப்போ எப்படி இருக்கான்??அம்மா ஏன் இப்படி நடந்துக்குறாங்கனு புரியவே மாட்டேங்குது..”
“ம்ம் இப்போ பெட்டர்..ஹாஸ்பிட்டல் போய் ட்ரீட்மெண்ட் கொடுத்துட்டு வந்துட்டாங்க..இன்னைக்கு தான் உங்க அம்மாவைப் பார்த்தேன்..”
“…..”
“டோண்ட் வொரி எதாவது டிஸ்ர்ப்டா இருந்துருப்பாங்க…சரியாய்டும்..”
“ரொம்ப வருஷமா அதை தான் நம்புறேன்..இனியும் அதையே தான் பண்ணணும்..”
“இஃப் யூ டோண்ட் மைண்ட்..நீங்க டின்னர் முடிச்ச அப்பறம் உங்ககிட்ட சில டீடெய்ல்ஸ் கேக்கணும் ஒருபத்து நிமிஷம் பேசலாமா?”
“ஷுவர்..ஒரு இருபது நிமிஷம் கொடு வந்துட்றேன்.என் ஆபீஸ் ரூம்ல வெயிட் பண்ணு..”
“யா டேக் யுவர் ஓன் டைம்..”,என்றவள் சில நிமிடங்கள் லானில் சுற்றிவிட்டுப் பின் அவனது அலுவலக அறையை அடைந்தாள்.
கூறியபடியே வந்தவன் அவனது இருக்கையில் அமர்ந்து அவளை ஏறிட சற்றே தொண்டையை செறுமியவாறே சிறு தயக்கத்தோடு பேச்சை ஆரம்பித்தாள்.
“அது..உங்க அம்மா எப்போ இருந்து இப்படி ஆனாங்கனு உங்களுக்கு எதுவும் நியாபகம் இருக்கா?”
அவன் தன் இலகுத் தன்மையை இழப்பது எதிரிலிருப்பவளுக்கு நன்றாகவேத் தெரிந்தது.
“தப்பா நினைக்காதீங்க..இதுக்கும் நான் வந்த வேலைக்கும் சம்மந்தம் இருக்குமோனு தோணுது..அதாவது உங்க அப்பாவோட மரணம் எதோ ஒரு வகையில் உங்க தாத்தாவோட மரணத்துக்கு சம்மந்தப்பட்டுருக்கோனு தோணுது..”
“வாட்?!”
“ம்ம் காலையில தான் முத்து அண்ணாகிட்ட உங்க அப்பாவைப் பத்தி கேட்டுத் தெரிஞ்சுகிட்டேன்..அந்த அக்ஸிடெண்ட் தற்செயலா நடந்ததா இல்லாம ஏன் திட்டமிட்டதா இருந்துருக்க கூடாது?”
“லிசன் ஷியாமா..நீ தேவையில்லாம ரொம்ப யோசிக்குறியோனு தோணுது..அது எப்பவோ முடிஞ்ச ஒரு விஷயம் ..அது மட்டுமில்லாம தாத்தாவோட அதிகாரத்தை வச்சு இதையெல்லாம் தீர விசாரிக்காமயா இருந்துருப்பாங்க..!”
“கரெக்ட் தான் நான் எனக்குத் தோணிணதை கேட்டு தெளிவு படுத்திக்க விரும்புறேன்..தட்ஸ்