இமேஜினேஷன் வேண்டாம். இந்த பக்கம் ஒரு வேலையா வந்தேன். அதோட அந்த கொட்டேஷன் டீடைல்ஸ் உனக்கு தான் தெரியும்னு கார்த்திக் சொன்னான். அதை கேட்கதான் வந்தேன் வந்த இடத்தில் உன்னோட கூத்த பார்க்க வேண்டியதா போச்சு Thats it என்று அவன் கையை விரித்து ஸ்டைலாக கூற.
(அப்படியா நம்பிட்டேன் நம்பிட்டேன் இந்தக் கெத்துக்கு ஒன்னும் கொறச்சல் இல்ல டா என்று மனதில் கூறியவள்)
ஓஓ.... அதுக்கு தான் வந்தீங்களா... அவள் குரலில் நக்கல் இழையோடியதோ,
சாதாரண நேரமாக இருந்திருந்தால் அவள் கூறிய வார்த்தையின் நக்கலை புரிந்திருப்பான். இப்பொழுது அவள் கேட்ட கேள்வியில் தடுமாறியவன் அந்த யோசனையில் இருந்ததால் அவள் கூறியதை கவனிக்கவில்லை.
( அனிதா உன் நக்கல அவன் மட்டும் கவனிச்சிருந்தா மவளே நீ செத்தடி)
Yes...
அப்போ ஓகே சார் இங்கே உக்காருங்க சார் வந்துவிடுறேன்.
எனக்கு உட்காரலாம் டைம் இல்ல சீக்கிரம் குடு என்று அவன் வாட்சை பார்த்துக்கொண்டு விரைப்பாக கூற...
(அழகா இப்படிப் பேசி தான் என்ன கொல்றடா... இந்த நேரத்திலும் அவள் அவன் ஆண்மையை ரசிக்க)
அவன் எதிர்பாரா நேரத்தில் அவன் கையை பிடித்து சோஃபாவில் அமர வைத்தாள். அவனும் மகுடிக்கு மயங்கிய பாம்பு போல் அவள் இழுத்த இழுப்பிற்கு சென்றான்.
உள்ளே சென்றவள் முதலில் காஃபி போட்டு அவனிடம் தர மறுக்காமல் வாங்கிக் கொண்டான்.
அவள் அவனை ஆச்சரியமாக பார்க்க...
அவன் அவளை ஏறிட்டு பார்த்து வாட்... என்று கூற,
இல்ல வாங்க மாட்டீங்கனு நினைச்சேன்.
அவள் கூறியது காதில் விழாதது போல...அவன் குனிந்து அமைதியாக காபியைப் பருகினான். (ஏனென்றால் அவனுக்குமே அந்த சந்தேகம் இருந்தது நா ஏன் வேணானு சொல்லாம வாங்கிட்டேன் என்று அவன் மனதிற்குள் போராட்டம் நடத்தும் அவ்வேளையில் தான் அவள் அந்தக் கேள்வியை எழுப்பினால் அவனிடம் பதில் இல்லை ஆகையால் அமைதியாக காபியைப் பருகினான்)
அனிதா அவனது செய்கையில் மனதிற்குள் குத்தாட்டம் போட்டவள். உள்ளே சென்று தன் கைப்பையை எடுத்து வந்தாள். கைப்பையில் கொட்டேஷன் அடங்கிய காகிதத்தை அவள் தேட...