“சொல்றதைக் கேளு pbs. நான் நியூயார்க்ல இருந்தப்போ நீ கோவிச்சுட்டு மாசக் கணக்கில பேசாம வெறுப்பேத்தினீயே அப்போ எல்லாம் எனக்கு எப்போவுமே உன் ஞாபகம் தான்... நியூயார்க்ல நான் இருந்தப்போ வின்டர் சீசன். அங்கே ஸ்னோ எப்போவுமே அதிகமா தான் இருக்கும். அதைப் பார்க்கும் போதெல்லாம் உன் ஞாபகம் தான் வரும். என் மஞ்சு போலவே இனிமையா, அழகா, மென்மையா இருக்குன்னு தோணும்... ஒரு நாள் மஞ்சு அப்படிங்குற பேருக்கு என்ன அர்த்தம்ன்னு சேர்ச் செய்தேனா, என்னக் கண்டுப்பிடிச்சேன்னு நினைக்குற?”
மஞ்சு மனோஜின் அணைப்பில் இருந்துக் கொண்டே ஆர்வத்துடன் விழிகள் விரித்து மனோஜையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
“மஞ்சு என்பது பார்வதிக்கு இன்னொரு பேரு... காலைப் பனி... அப்படின்னு எல்லாம் சொல்லிட்டு கூடவே pleasant, beautiful, snowன்னும் அர்த்தம் இருக்குன்னு சொல்லி இருந்தாங்க... ஸ்னோ பார்க்கும் போதெல்லாம் உன் ஞாபகம் வரும். நீயும் அது மாதிரியே இனிமையானவள், மென்மையானவள், அழகானவள்ன்னு நினைப்பேனா... அந்த டைம்ல எங்க ரூம் டிவில லோக்கல் சேனல்ஸ் தான் வரும்... பெரும்பாலும் pbs தான் ஓடும்... அதையும், pleasant, beautiful, snowவையும் வச்சு PBSன்னு பேரு வச்சுட்டேன்!”
அவன் சொல்லி முடித்தானோ இல்லையோ, அவன் கன்னத்தில் முத்தம் பதித்து அவனைப் பாராட்டினாள் மஞ்சு...
“இப்படி பேசி மயக்குறதுக்கு உங்களுக்கு சொல்லியா கொடுக்கனும்... ஆனால் ஒன்னு சொல்லனும் மனோஜ்... இப்படி ஒரு இனிமையான கல்யாண வாழ்க்கையை நான் எதிர்பார்க்கவே இல்லை... கல்யாணம்ன்னு ஒன்னு நடக்கும்ன்னு தெரியும்... அதை தாண்டி எனக்கு பெரிய எக்ஸ்பெக்டேஷன்ஸ் இருந்தது இல்லை... ஆனால் இப்போ ஒவ்வொரு செகன்டுமே உங்களை சுத்தியே தான் ஓடுது... உங்களை தவிர வேற எதுவுமே எனக்கு பெரிசா தெரியலை...”
“எனக்கும் அப்படி தான் மஞ்சு... அதனால தான் இந்த ஃபிரைடேல இருந்து நீ கிளம்புற மன்டே வரைக்கும் உன் கூடவே இருக்கப் போறேன்...”
“அந்தப் பழக்கமே உங்களுக்கு கிடையாதே... எப்போவுமே வேலை தான் உங்க ஃபர்ஸ்ட் ஒய்ப்?”
“ஹுஹும்... கிடையவே கிடையாது... எனக்கு எப்போவுமே நீ தான் முக்கியம் மஞ்சு... இந்த முழு ஒரு வருஷம் உன்னோட ஸ்பென்ட் செய்ததுப் போல நான் என் வாழ்க்கையில சந்தோஷமா இருந்ததே இல்லை... நீ தான் என் வாழ்க்கைக்கு ஒரு அர்த்தத்தைக் கொடுத்திருக்க...”
“சரி, சரி போதும் இந்த சென்டிமென்ட் பேச்சு... இப்போ நமக்கு இருக்க நமக்கான நிமிடங்களை