அடக்கி தானே ஆக வேண்டும்! எல்லா நேரமும் உருட்டி மிரட்டி வேலை வாங்க முடியுமா.. தட்டி கொடுத்து தானே வேலை வாங்க வேண்டும்!
“கேம்ஸ் திறமையை தான் நேத்தே பார்த்தாச்சே! சோ, இன்னைக்கு கலைத் திறமை எப்படி இருக்குன்னு பார்க்கலாம் - இன்னைக்கு கொலாஜ் வொர்க் பண்ணு!”, என்றான் நிதானமாக..
“கொலாஜ்????!!!!!!!”, என்று அதிர்ந்த அஞ்சனா...
“......அப்படின்னா இந்த பேப்பரை கிழிச்சு கிழிச்சு ஒட்டி ஆர்ட் வொர்க் செய்வாங்களே அதுவா.. அது சுத்த போராச்சே...”, என்று உதட்டை பிதுக்க...
“அதெல்லாம் போர் அடிக்காது. இப்போ ஃப்ராண்டிங் மானேஜர் வந்து அழைச்சிட்டு போவார்.. லேப்டாப் வேண்டாம்... ஃபோன்னும் ஹேன்ட்செட்டும் மட்டும் கையில் எடுத்துட்டு போ.. க்லவுட்ல இருந்து ட்ரைனிங் ஃபைல்ஸ் அக்செஸ் செய்துக்கோ...”,
அவள் பயற்சி எடுப்பதிலும் இடையூறு வந்து விடக் கூடாது என்பதிலே குறியாக ஆர்யமன் இருக்க...
அவன் சொல்ல சொல்ல.... கேம் விளையாட முடியாத சோகத்தில் அஞ்சனாவின் முகம் கொஞ்ச கொஞ்சமாக வாடிச் சுருங்கியது....
அதைக் கண்டதும்... உண்மையிலே அவளை சமாதானப்படுத்த தான் தோன்றியது அவனுக்கு...
“ஹே!!! ட்ரஸ்ட் மீ!!! யு வில் லவ் இட்!”, கண் சிமிட்டி முறுவலிக்க...
அவன் சிரிப்பில் ஆர்வமாக அவன் கன்னக்குழியைத் தேட.. அது தெரியவில்லை என்றதும்...
‘கஞ்சத்தனமா சிரிக்கிறானே... ஹூம்.. என்னத்தை நம்புறது... இந்த கட்டிங் ஒட்டிங் வேலை எனக்கே பிடிக்காதுங்கிறேன்...!!!’
என்று இவள் தனக்குள் புலம்பிய படியே அரைமனதாக தலையசைக்க...
“சரி... இப்போ அந்த ப்ராண்டிங் மானேஜர் வந்திடுவார். அவர் சும்மாவே..”, என்று இழுத்தவன்...
கடலை போடுவதில் குறியாக இருப்பான் என்று சொன்னால் இந்த அரை லூசுக்கு புரியுமா? வேற ஏதாவது சொல்லணும்.. என்று யோசித்தவனாக...
“ஷூட்டிங்ன்னா பயங்கர இன்ட்ரஸ்ட்டா... சோ, துப்பாக்கியைப் பத்தியே தான் பேசுவார். அவர்கிட்ட என்ன செய்யணும்னு மட்டும் கேட்டு கழட்டி விட பாரு!”
என்று அஞ்சனாவை உதறல் கொள்ள வைக்கும் வார்த்தையை சொல்லி விட்டு அங்கிருந்து விடை பெற்றான் அவன்...
தொடரும்
{kunena_discuss:922}