ப்ரித்வி. அதிலும் டூரில் அவளின் துறுதுறுப்பு பார்த்து அவள் எங்கே இருக்கிறாள், என்ன செய்கிறாள் என்பது போன்ற ஆர்வம் அதிகமாக இருக்கும். அப்படிப் பார்த்தபோது கண்ணை உறுத்தாத அவளின் டிரெஸ்ஸிங் சென்ஸ் பற்றி குட் என்று நினைத்து இருக்கிறான் அவ்வளவே.
ஆனால் இன்றைக்கு மற்ற எண்ணங்கள் இல்லாமல் போட்டோ எடுக்க என்று எண்ணி அவர்கள் இருவரும் சரியாகத் தெரிகிறார்களா, பின்னணி நன்றாக இருக்கிறதா, அது அவர்களுக்குப் பொருத்தமாக இருக்கிறதா என்று பார்த்ததில், கிருத்தியின் இதமான அழகு அவனைக் கவர்ந்தது. இந்தப் பெண் இத்தனை அழகா என்றுத் தோன்றியது.
சற்று நேரம் காமெரா லென்ஸ் வழியாக அவளைப் பார்த்தவன், பின் தன்னைச் சுதாரித்துக் கொண்டு இருவரையும் சேர்த்து நிற்க வைத்தும், தனிதனியாகவும் போட்டோ எடுத்துக் கொடுத்தான்.
அவர்களிடம் கேமராவைக் கொடுக்கும் போது,
“கிருத்தி, ராகவி ரெண்டு பேரும் இந்த பின்னணியில் ரொம்ப அழகாத் தெரியறீங்க. வீட்டிலே பிரேம் பண்ணி மாட்டிக்கோங்க.” என்றுக் கூறவும்,
“தேங்க்ஸ்” என்று கோரசாகக் கூறினர்.
அவன் அழகைப் பாராட்டும் இயல்பான குரலிலேயே இதைச் சொன்னதால் அது தவறாகத் தெரியவில்லை.
பின் எல்லோரும் கிளம்ப, மூன்று போட் தயாராக இருந்தது. மாணவர்கள் , மாணவிகள் என மொத்தமாக ஏறினர். ஒவ்வொரு படகிலும் இருபது இருபது பேராக ஏற, கடைசி சிலர் மட்டும் நின்று விட்டனர்.
மற்றொரு போட் வந்து கொண்டு இருக்கவே, மீதமிருப்பவர்கள் அதில் ஏறிக் கொள்ளலாம் என்று முடிவு செய்து, மற்ற போட்களை கிளம்பச் சொல்லி விட்டான்.
அந்த போட் வந்ததும் கிருத்தி, ராகவி, திலிப் மூவரும் இந்த போட்டில் ஏறிக் கொள்ள, அவர்களோடு வேறு சில மாணவர்களும், ப்ரித்வியும் சேர்ந்து கொண்டனர். இவர்களோடு வேறு சில நபர்களும் போட்டில் ஏறினர்.
“ஆமாம். திலிப் நடுவில் கொஞ்ச நேரம் உன்னை ஆளே காணுமே ? எங்கே போயிருந்த?”
“ஏன் நானும் அரண்மனையைத் தான் சுற்றிப் பார்த்துகிட்டு இருந்தேன். ஏன் கேட்கறீங்க?”
“எங்களை போட்டோ எடுக்கச் சொல்லலாம்ன்னு தேடினால் ஆளைக் காணோம்”
“ஹ.. ஹ. எஸ்கேப். உங்கள நேரில் பார்க்கிறது போறாதுன்னு , கேமராவில் வேறே பார்த்து பயப்படனுமா?