தொடர்கதை - பொட்டு வைத்த ஒரு வட்ட நிலா – பாகம் 2 - 08 - பிந்து வினோத்
“என்ன உனக்கு அப்படி ஒரு நக்கலா சிரிப்பு?” என்று மனோஜ் கேட்கவும், நிர்மல் இப்போதும் சிரித்தான்.
“உனக்கு இன்னும் கல்யாணம் ஆகலைல, இப்போவே சிரிச்சுக்கோ,”
“என்ன மனோஜ் ஏதோ சாபம் போடுற மாதிரி சொல்றீங்க? கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் நீங்க இப்படி வீட்டுல எலியா மாறுவீங்கன்னு நான் நினைக்கவே இல்லை! நான் வொர்க் செய்த மேனேஜர் மனோஜோட கெத்து என்ன, அதிகாரம் என்ன! இப்படி மாறிட்டீங்களே?”
நிர்மல் தன்னை கலாட்டா செய்வதை ஏற்றுக் கொண்டு அமைதியாக இருந்தான் மனோஜ்.
“சரி மனோஜ் நான் இங்கே இருந்து அப்படியே என் ரூமுக்கு போறேன். இன்னைக்கு மிஸ் செய்தது எல்லாம் வேற கேட்ச் அப் செய்யனும்”
“நல்லா ப்ளான் செய்து தானே வந்த, அப்புறம் என்ன கேட்ச்-அப்??”
நிர்மல் சிரித்தான்!
“நீ மட்டும் இன்னொரு தடவை என் கையில சிக்கு, உனக்கு இருக்கு,” என்று மிரட்டினாலும் மனோஜின் முகத்தில் புன்னகையும் இருந்தது.
“எனக்கு ஏன் மனோஜ் அந்த ஆசை? எப்போவும் உங்களை விட்டு ஒரு நூறு மைலாவது தள்ளி தான் இருப்பேன். கவலையே படாதீங்க!”
“நூறு மைல் இல்லை, ஆயிரம் மைலாவது தள்ளி போ. அதான் உனக்கு நல்லது.”
“ஹி ஹி ஹி! மஞ்சு அந்த பக்கம் போன உடனே உங்க பழைய கெத்து ரிட்டர்ன் ஆகுது! இதான் மனோஜுக்கு அழகு!!!! இப்படியே இருங்க. ரொம்ப போர் அடிச்சா எனக்கு கால் செய்ங்க. நான் வந்து ப்ளேட் போடுறேன். டேக் கேர் மனோஜ்,”
“ஓகே நிர்மல். பை!”
நிர்மல் கிளம்பி சென்ற பிறகும் மனோஜ் அதே இடத்தில் நின்று, மஞ்சு சென்று மறைந்த ஏர்போர்ட் செக்யூரிட்டி பகுதியைப் பார்த்தான். அவனையும் அறியாமல் ஒரு பெருமூச்சு வெளி வந்தது!
சில நிமிடங்களுக்கு பிறகே அரை மனதுடன் அங்கிருந்து கிளம்பினான். இனி மஞ்சுவை இதே ஏர்போர்ட்டில் சில மாதங்களில் திரும்ப சந்திக்கும் வரை வாழ்க்கை கடியாக தான் இருக்கும் என்று அவனுக்கு தோன்றியது!
“ஐ மிஸ் யூ pbs” என்று தனக்குத் தானே சொல்லிக் கொண்டு கார் பார்க் செய்திருந்த இடத்தை நோக்கி நடந்தான்.
Ladies and gentlemen, we have just been cleared to land at the Chennai airport. Please make sure one last time your seat belt is securely fastened.