“புரிஞ்சுக்குறது புரிஞ்சுக்காதது அப்புறம்! நான் ட்ராஷ் பின் கிடையாது, மனோஜ், நீங்க உங்க குப்பையெல்லாம் என் மேல தூக்கிப் போட!”
உணர்ச்சிகளை வெளிபடுத்தாமல் பேசினாலும், கடைசி வார்த்தைகளை சொல்லும் போது மஞ்சுவின் குரல் தளுதளுத்தது... கண்களில் எட்டிப் பார்த்த நீரினால் கண்கள் மின்னியது...
மனோஜ் தானாக அவளை நோக்கி இரண்டடிகள் எடுத்து வைத்தான்...
மஞ்சு மறுப்பாக தலை ஆட்டினாள்...
“ப்ளீஸ்... என்னை டிஸ்டர்ப் செய்யாதீங்க, மனோஜ்... நீங்க ஆசைப்பட்ட மாதிரி வேற வேலை கிடைச்சிடுச்சு... குட்... அதுக்காக நமக்குள்ளே எல்லாம் சரியா போயிடுச்சுன்னு அர்த்தம் கிடையாது... இவ்வளவு நாள் நீங்க எப்படி இருந்தீங்களோ, அப்படியே இருங்க...”
மனோஜ் பதில் சொல்ல முனைந்த நேரம், அவனின் செல்போன் இசைத்து அவனை அழைத்தது.
மனைவியை ஒரு பார்வை பார்த்து விட்டு, தன் போன் இருந்த இடத்திற்கு சென்று போனை எடுத்துப் பார்த்தான்...
அவனுடைய பழைய டெலிவரி மேனேஜர் அழைத்துக் கொண்டிருந்தார்...!!!
இது போன்ற அழைப்புகள் மனோஜ் எதிர்பார்த்தது தான்.... அவனின் அலுவலக நண்பன் செந்தில் எப்போதும் சொல்வது மனோஜிற்கு நினைவு வந்தது!
“நாம செஞ்ச தப்பெல்லாம் தெரியனும்னா அப்பரேயிசல் மீட்டிங் போகனும்... நாம செய்த நல்லதெல்லாம் தெரியனும்னா ரிசைன் செய்யப் போறேன்னு சொல்லனும்...!”
நண்பன் சொன்னது உண்மை தான்... என நினைத்துக் கொண்டே அழைப்பை ஏற்று