‘லவ் யூ அனும்மா’ என்றான் ஹரிஷ் எப்போதும் அவளுடன் பேசும்போது அப்படிதான் துவங்குவான் அவன்.
‘சொல்லு ஹரிஷ்’
‘ஓடிவா. அப்படியே வி.ஐ.பி லான்ச் ஓடி வா பார்க்கலாம்’ என்றான் அவன் அவள் வந்திறங்கியதை சரியாக கணித்தவனாக.
‘ஹேய்... வந்தாச்சா நீ? டீம் எல்லாரும் இருக்கீங்களா அங்கே’
‘எஸ்.. எஸ்... உன்னை எல்லாருக்கும் அறிமுக படுத்தத்தான் கூப்பிடறேன். வா’
அய்யோ... அதெல்லாம் இப்போ வேண்டாம்..’
‘ஹேய்... வாடின்னா...’ அவன் சொல்லிவிட கையில் பூங்கொத்துக்கள், இனிப்புகள் என எல்லாவற்றையும் வாங்கிக்கொண்டு உள்ளே சென்றாள் அவள். உடனே அங்கே எழுந்தது உற்சாக கூச்சல். மொத்த இந்திய அணியும் அவளை சூழ்ந்துக்கொள்ள அறிமுகங்கள், வாழ்த்துக்கள், இனிதான கிண்டல்கள் என திக்குமுக்காடிப்போனாள் அவள் அதையும் தாண்டி ஒரு தனிமைக்கு அவளை தள்ளிக்கொண்டு சென்றான்.
‘பத்திரமா இருந்துக்கோ அனும்மா. ஒரே மாசத்திலே ஓடி வந்திடுவேன்’ என்றான் அவள் கை பிடித்துக்கொண்டு.
‘ம். சரி..’ என்றாள் அனு.
அதன் பிறகு சில நிமிடங்கள் என்ன பேசினார்கள் என இருவருக்குமே தெரியாது. ஏதேதோ பேசிக்கொண்டே இருந்தார்கள். அவள் கையை விடுவிக்க மனமில்லாதவனாக விடுவித்துவிட்டுத்தான் கிளம்பினான் ஹரிஷ்.
தென் ஆப்ரிக்கா சென்று இறங்கி இருந்தான் அவன். அதன் பிறகு இங்கே இவர்கள் திருமண செய்தி மெல்ல மெல்ல பரவ துவங்கியது.
திருமண ஏற்பாடுகள் ஒரு பக்கம் நடந்துக்கொண்டிருக்க இவர்கள் இருவரின் புகைப்படங்கள் ஊடங்கங்களில் பரவத்துவங்கி இருக்க அதே சந்தோஷத்துடன் தென் ஆப்ரிக்காவில் விளாசிக்கொண்டிருந்தான் ஹரிஷ்.
எல்லாம் சரியாக போய்க்கொண்டிருந்த நேரத்தில்தான் வந்தது அந்த நாள். தென் ஆப்ரிக்காவில் நடக்கும் போட்டிகளின் கடைசி நாள்.
ஜோஹான்னிஸ்பெர்க் நகரத்தில் இருக்கும் ஆட்ட மைதானத்தில் கையில் பேட்டுடன் நின்றிருந்தான் ஹரிஷ். அவனுக்கு எதிர்பக்கம் பரம் அகர்வால்!
தொடரும்...
{kunena_discuss:1147}