“அதிதிக்கு சப்போர்ட் என்றால் எனக்கு எதிர் என்றுதானே அர்த்தம்.”
“இல்லை… அதிதியை உனக்கு எதிரானவள் எண்று நீ நினைப்பதால் இப்படி சொல்கிறாய். அவள் நம் வீட்டு பெண் என்று நினைத்தால் அவளை பாதுகாக்கும் பொறுப்பு நமக்கு இருக்கிறது எண்று புரிந்து போகும்”
“அவள் எப்படி நம் வீட்டு பெண்…”
“உனக்கு அனைத்தையும் இப்போது விளக்க முடியாது. அது உன் அம்மா குடும்ப ரகசியம். அதை அவள்தான் உன்னிடம் சொல்ல வேண்டும். ஆனால் அதிதிக்கு நல்ல வாழ்க்கையை தருவது நம் பொறுப்பு”
“ என்ன விசயம் என்று சொல்ல மாட்டீர்கள். ஆனால் நான் பொறுப்பாக நடந்துக்கணும்”
அவர் அவனை அமைதியாக பார்த்து…
“உனக்கு என் மீது நம்பிக்கையும் அன்பும் இருந்தால் விடுமுறை எடுத்துக் கொண்டு நாளைக்கே அதிதியின் ஊருக்கு கிளம்பு” என்று சொல்லி விட்டு எழுத்து நடக்க ஆரம்பித்தார்.
“வாட்…? அவனுடைய குரல் காற்றில் தேய்ந்து மறைந்தது.
இந்த கதைக்குதான் அவன் ஹீரோ! குடும்பத்தை பொறுத்தவரைதான் அப்பாதான் ஹீரோ… அவரை மறுத்து பேச முடியாது.
மறுநாள்,
வெறுப்பாக இருந்தாலும் வேறு வழியில்லாமல் விடுமுறை கேட்டு விண்ணப்பித்தான்.
“பாஸ், நாம் புது ப்ராஜெக்ட் ஆரம்பிக்க இருந்தோம்”
“ப்ச்… இப்ப அதில கவனம் செலுத்த முடியாது வினய்”
“நான் என்ன செய்றது?”
“ம்… ஒரு ஐடியா சொல்றேன். இந்த ஆராய்ச்சி நிலையம் இருபத்து ஐந்து வருடங்களாக இங்கே இருக்கிறது. மரபணு தொடர்புடைய ஆராய்ச்சிகள் நிறைய நடந்திருக்கின்றன. தோல்வியடைந்து ஆராய்ச்சிகள் இருக்கும் அவற்றை மீண்டும் ஒருமுறை படித்து பார்த்து குறிப்பெடுத்து வை”
“அதனால் என்ன ஆகும் பாஸ்?”
“அன்றைக்கு இருந்த சயன்ஸ் டெக்னாலஜியினால் அவை தோல்வியடைந்திருக்கலாம். அவற்றை இன்றைய அறிவியல் கொண்டு மீண்டும் முயற்சித்து வெற்றி பெற முடியுமா என்று பார்க்கலாமே”
“அதெல்லாம் முடியுமா பாஸ். சும்மா இருக்க கூடாதுன்னு எனக்கு வேலை கொடுக்கறீங்க!