“மணி என்ன ஆகுது தெரியுமா மனோஜ்? இவ்வளவு நேரம் தினம் தினம் முழிச்சிருந்தா என்ன ஆகும்? உடம்புக்கு நல்லதில்லை...”
“இந்த வயசில முழிச்சிருக்கலாம் pbs... தப்பில்லை... நீ ஏன் தூங்காம இருக்க, அதை சொல்லு? நீ ராணி மாதிரி ரிலாக்ஸ்டா, ஜாலியா இருக்கலாமே? டைமுக்கு தூங்கினா என்ன?”
“என் மனசு உறுத்துது மனோஜ்... நீங்க எப்போ பார் வேலை செய்றீங்க, நான் சும்மா இருக்கேன்...”
“நீ சும்மா எல்லாம் இல்லை! வீடு இப்போ எப்படி இருக்கு, மனுஷங்க இருக்க வீடு போல இப்போ தான் தெரியுது! நீ என்னைப் பத்தி யோசிக்காம ஜாலியா இரு pbs. டிவி பாரு. அத்தை, மாமா கூட பேசு! டைமுக்கு சாப்பிடு, தூங்கு!”
“ப்ச்... உங்களை கஷ்டப் பட விட்டுட்டு நான் எந்த ஹெல்ப்பும் செய்யாம இருக்கேன்...”
“இங்கே பாருடா, இப்போ அயராம உழைச்சா பிற்காலத்துக்கும் உதவும்! அதுக்காக தான் நான் எக்ஸ்ட்ரா எஃபர்ட் போடுறேன். அதும் இல்லாம என்னோட புது மேனேஜர் ஸ்ரீனி சரியான கடி. அவருக்கு கீழ வேலை செய்றது ஒரு நல்ல ஃபீலே கொடுக்க மாட்டேங்குது!”
“வேற ப்ராஜக்ட் பேசாம ட்ரை செய்துப் பாருங்களேன்!”
“செய்யலாம்... ஆனால் இந்த கிளையன்ட்ல நிறையப் பேருக்கு என்னைத் தெரியும். அவங்க எல்லோருக்கும் என் மேல நல்ல அபிப்ராயம் இருக்கு. இப்போ நம்ம வீட்டுல நான் ஒருத்தன் தான் சம்பாதிக்கிறேன் எனும் போது, ஸ்டெபிலிட்டிக்கு இந்த மாதிரி கிளையன்ட் சப்போர்ட்டும் அவசியம்.”
“நீங்க எங்கே போனாலும் நல்லா தான் வேலை செய்வீங்க மனோஜ்...”
“இன்னும் கொஞ்ச நாள் போகட்டும் மஞ்சு... சிக்ஸ் மன்த்ஸ்ல அப்பரைசல் (appraisal) வருது.