" காதலை சொல்லாமல் இருக்குறதும் கொடுமைதானே ஜானு ? " என்றான் . அவன் கேள்வியில் அவனை ஏறிட்டவள் , வழக்கம் போல அவன் பார்வையின் பொருள் அறியாதவளாய்,
" ம்ம்ம் காதலே கொடுமைதான் " என்றாள்.
" அய்யே.... அப்பரும் ஏன் ஸ்னேஹா இந்த பாட்டுல ஜாலியா டான்ஸ் ஆடினாங்க ? "
" ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்ம்? கொடுமைன்னு நீங்களே ஆரம்பிச்சுட்டு இப்போ அப்படியே என் கிட்ட திருப்பி விடுறிங்களா ? "
" ஹ ஹா ஹா ஆமா இதைத்தான் எங்க ஊருல சுட்ட தோசையை திருப்பி போட்டு சுடுறதுன்னு சொல்வாங்க"
" நல்லா சொன்னாங்க போங்க "
" ஆனா காதலை சொல்லாமல் இருக்குறதும் தப்புதான் ஜானகி . அது எவ்வளோ பெரிய வலின்னு எனக்கு தெரியும் " அவன் குரலில் உண்மையிலேயே வலியை உணர்ந்தவள்,
" நீங்க லவ் failure ah " என்று கேட்டுக்கொண்டு நாக்கை கடித்து கொண்டாள்.
" அப்படி சொல்ல முடியாது ஆனா அப்படிதான் “
" தெளிவா குழப்புறிங்க ரகு ! "
"ஹ்ம்ம் முன்னலாம் லவ் சொல்ல தைரியம் இருந்தா போதும் .. ஆனா இப்போலாம் நல்ல டைமிங் வேணும் போல .. ஆனா என்ன பண்ணுறது ஜானகி ஒரே நேரத்துல ஒருத்தர் மேல ரெண்டு பேருக்கு காதல் வரக்கூடாதுன்னு ஏதும் சட்டம்மா?"
" இப்போ குழப்பமாகவே குழப்புரிங்க ரகு "
அதற்குள் அடுத்த பாடல் ஒலித்தது .. ( இந்த பாடலின் எல்லா வரிகளும் நான் நம்ம ரகுகாக டெடிகெட் பண்றேன். ஸ்டார்ட் மியுசிக் )
ஓ வெண்ணிலா இரு வானிலா நீ
ஓ நண்பனே அறியாமலா நான்
கண்ணே கண்ணே காதல் செய்தாய்
காதல் என்னும் பூவை நெய்தாய்
நண்பன் அந்த பூவை கொய்தால்
ஓ நெஞ்சே நெஞ்சே நீயென் செய்வாய்
(ஓ வெண்ணிலா)
மழை நீரில் வானம் நனையாதம்மா
விழி நீரில் பூமுகம் கரையாதம்மா
எனைக் கேட்டு காதல் வரவில்லையே
நான் சொல்லி காதல் விடவில்லையே
மறந்தாலும் நெஞ்சம் மறக்காதம்மா
இறந்தாலும் காதல் இறக்காதம்மா
(ஓ வெண்ணிலா)
இருக்கின்ற இதயம் ஒன்றல்லவா
எனதல்ல அதுவும் உனதல்லவா
எதை கேட்ட போதும் தரக்கூடுமே
உயிர் கூட உனக்காய் விட கூடுமே
தருகின்ற பொருளாய் காதல் இல்லை
தந்தாலே காதல் காதல் இல்லை
(ஓ வெண்ணிலா)
அந்த அப்பாடல் முடியும்வரை அமைதியாக இறுகிய முகத்துடன் காரை செலுத்திய ரகுவை விநோதமாக பார்த்தாள் ஜானகி . ( என்னாச்சு ரகுவுக்கு ? )
" ரகு "
" நான் ஒரு பொன்னை காதலிச்சேன் ஜானகி..பார்த்த உடனே புடிச்சு போச்சு. ஆனா பிடிச்சது எனக்கு மட்டுமில்ல இன்னொருதருக்கும்தான் . அந்த இன்னொருத்தர் தன் காதலை சொல்ல, அந்த பெண்ணின் மனசுல முதலில் இடம் புடிச்சது அவர்தான். லைப் இஸ் எ ரேஸ் நு நண்பன் படத்துல சொல்லுவாங்களே , அந்த மாதிரி என் லைப் ல காதலும் ஒரு ரேஸ் தான் . நான் லேட்டா வந்துட்டேன் . அதுனாலே என் காதலும் தோத்துடுச்சு"
" அப்போ அந்த பொண்ணு ? "
" மனசுல அந்த பையனை சுமந்துகிட்டு வாழுறா ! "
" அப்போ நீங்க மட்டும் ஏன் அவளை நினைச்சுகிட்டு இருக்கீங்க ? மனசை மாத்திக்க வேண்டியதுதானே ? "
கொஞ்சம் அதிர்ச்சி கொஞ்சம் ஆவேசமென அவள் புறம் திரும்பியவன் , அவளை எவ்வளவு பாதிக்கும் என்று யோசிக்காமலே வார்த்தையை விட்டான். ( ஆனா இட்ஸ் ஓகே ரகு ... ஜானகிக்கு இந்த மாதிரி அதிர்ச்சிகள் அவசியம்தான் ..நான் உங்களுக்கு சப்போர்ட் பண்ணுறேன் )
சட்டென அவள் புறம் திரும்பியவன்
" இதை நீ சொல்லுவேன்னு நான் எதிர்பார்க்கல ஜானகி. உயிரோட இல்லாதபோதும் ஸ்ரீ ராமை நினைச்சுகிட்டு நீ வாழும்போது, நான் விரும்புற பொண்ணு உயிரோட கல்யாணம் ஆகாம இருக்கும்போது நான் அவளை நினைச்சுகிட்டு இருக்க முடியாதா? "
அவனின் பதில் அவளுக்கு அதிர்ச்சியை தந்தது. அவன் கேட்ட விதம் அவளை காயப்படுத்தினாலும் அதில் இருந்த உண்மை அவளை சுட்டது. அதே நேரம், இவனின் காதலை நிராகரித்த பெண் யாரென்ற கேள்வியும் எழுந்தது.
ரகுராம் கேட்பதும் நிஜம்தானே ? காதலிக்க காலனின் உதவியும் தேவைதானோ ? என்ன ஒரு சங்கடமான சூழ்நிலை இது .? காதல் சொல்ல கொஞ்சம் நேரம் ஆனா கூட அந்த காதல் கை நழுவி போய்விடுமா ? ரகுவின் குரலில் தெரிந்த துயரும் தவிப்புமே சொல்லுதே எந்த அளவிற்கு அந்த பெண் மீது காதல் வெச்சிருக்கிறார்ன்னு. யாரந்த பெண் ? எங்கிருக்கிறாய் பெண்ணே ? உனக்கு திருமணம் ஆகலைன்னு சொல்றாரே ? அப்பறம் என்ன தடை? தன்னிலையை மறந்து அவள் அவனின் நண்பனுக்காக வருந்தினாள்.
வேகத்தில் வார்த்தைகளை விட்டவன், ஜானகியின் நீண்ட மௌனத்தை கண்டு நிதானம் அடைந்தான். அவளின் முகத்தை பார்த்தவனுக்கு நிச்சயம் அதில் கோபம் தென்படவில்லை என்பது ஆச்சர்யமாகத்தான் இருந்தது.
" ஜானு "
" ...."
"ஜானகி "
" ம்ம்ம்ம்ம்"
" ஐ எம் சாரி ...மன்னிச்சிரு.. உன்னை கஷ்டபடுதுற மாதிரி பேசிட்டேன் "
" அதை விடுங்க ரகு நான் தப்பா எடுத்துக்கல.... ஆமா நீங்க சொன்ன மாதிரி உண்மையிலேயே அந்த பொண்ணுக்கு கல்யாணம் ஆகலையா? "
" இல்லை ஆகவும் ஆகாது "