“எதாவது சாப்டனும் போல இருக்கு ஆதிப்பா…”
“ரெண்டு குட்டீஸ், உன்னோட சேர்த்து மூனு குட்டீஸ் ஆகிட்டீங்கல்ல அதான் பசிக்குது போல…” அவன் சொல்ல
பரிதாபமாக முகத்தை வைத்துக் கொண்டு தன் மேடிட்டிருந்த வயிறை தொட்டுப் பார்த்துக் கொண்டாள் ரேயா.
ஆதிக் கிட்சனுக்குள் செல்ல அவன் பின் சென்றவள்
“ஃப்ரூட்ஸ் எதாவது போதும்…”
அவன் வெட்டிக் கொடுத்த pear ஐ வாயில் வைத்தவள்….”.மாங்கா சட்னி சாப்டா நல்லா இருக்கும்போல இருக்குது….” முனங்கினாள்.
அடுத்த சில நிமிடங்களில் அவள் விரும்பும் தோசையும் மாங்கா சட்னியும்.
சாப்பிட்டவள் அவசர அவசரமாக அவன் கையைப் பிடித்து வயிற்றின் மேல் வைத்து காண்பித்தாள். அசைவு அலைகள்.
“பாருங்க உங்க குட்டீஸ்க்கு தோசைனா ரொம்ப இஷ்டம் போல…..சாப்டவுடனே எவ்ளவு ஜாலி ஆகிட்டாங்க……”
“அப்ப அவங்க ரெண்டு பேரும் கேர்ள் பேபீஸ்”
“ஏன்பா?”
“எல்லாம் ஒரு சைக்காலஜி தான்…. தோசைக்கு ஸ்பெஷல் ரெஸ்பான்ஸ் இருக்குதே….”
வாய்விட்டு சிரித்தாள் ரேயா.
அடுத்த இரு மாதத்தில் லேபர் ரூமில் இருந்தாள் ரேயா.
தாய்க்கு உடல் வலிக்க, தந்தைக்கு உயிர் வலிக்க ஒரு சுக ப்ரசவம்.
“ஹெல்த்தி கேர்ள் பேபீஸ்…” டாக்டரின் அறிவிப்போடு வெளி உலகத்திற்கு அறிமுக படுத்தப் பட்டனர் ஆதிக் ரேயவின் ட்வின் கேர்ள்ஸ்.
“இந்த மூனு பொண்ணுங்கட்ட மாட்டிகிட்டு நான் படுற பாடு இருக்கே” இப்பொழுதெல்லாம் இது ஆதிக் அடிக்கடி சொல்லும் டயலாக்.
அதை அவன் சொல்லும் விதத்தை கேட்கும் யாருக்கும் பெண்குழந்தை வேண்டும் என்ற ஆசை அதுவாக வரும். அத்தனை பூரிப்பும் பெருமிதமும் சுக சுகமும் அதில்.
முற்றும்
Dear Friends, எப்படிச் சொல்வேன் வெண்ணிலவே ஒரு அருமையான பயணமாய் இருந்தது எனக்கு. இப்படி ஒரு வாய்ப்பை தந்த இறைமைக்கும், சில்சி குழுவுக்கும், வாசகர் குழாமுக்கும், நட்பு உறவுக்கும் நன்றிகள் நன்றிகள் நன்றிகள். உங்கள் ஒவ்வொரு வார்த்தையாலும் என்னை ஊக்கப் படுத்திய உங்கள் ஒவ்வொருவருக்கும் ஓராயிரம் நன்றிகள்.
இந்த எபிசோடை படித்துவிட்டு கதையின்/ இந்த எபிசோடின் நிறை குறைகளை சுட்டிக் காட்டுங்கள் என கேட்டுக் கொள்கிறேன்.
இனி வரும் வாரங்களில் இன் நேரம், “நனைகின்றது நதியின் கரை” மூலமாக உங்களை சந்திக்கிறேன்.
நன்றிகள்.
{kunena_discuss:876}