அவள் உணரவில்லை.
"தட் இஸ் மை பர்சனல். அது உங்களுக்கு தேவை இல்லாததுனு நெனைக்கிறேன் சார். ஒர்க் இப்போ முடிக்கணும்னு எமெர்ஜெண்சி இல்லைனா லேப்டாப்பை கொடுங்க. நான் கிளம்பறேன்" அவள் கிளம்புவதிலேயே குறியாக இருக்க, இவன் கோவம் எல்லை மீறி கொண்டிருந்தது.
"ஐ ஹவ் டு டிசைட் இட்." -சத்யா
"திஸ் இஸ் நாட் ப்ரொபெஷனல் எதிக்ஸ்" -பவித்ரா
"ஐ க்நொவ் வாட் இஸ் ப்ரொபெஷனல் எதிக்ஸ். யூ ஷுட் ஒபே யுவர் சீனியர்ஸ். உங்க கிட்ட தான் அந்த பழக்கமே இல்லையே" மீண்டும் அவன் குரல் கிண்டலாக வர அவனை அமைதியாக பார்த்தாள்.
"சார் நம்ம தனிப்பட்ட பகையை ஒர்க் பண்ற எடத்துல காட்றது தான் உங்களோட எதிக்ஸ்சா? சாரி சார். அது தான் ப்ரொபெஷனல் எதிக்ஸ்னா நான் அதை ஒபே பண்ண மாட்டேன்" -பவித்ரா
"ஓ அப்போ காதலனுக்காக சீனியர் கொடுக்கற ஒர்க் முடிக்காம எஸ்கேப் ஆகிறது தான் சரியான முறையா? " அவனின் கேள்வி புரியாமல் பார்த்தாள் பவித்ரா. அவளின் முகத்தை பார்த்தவன், "அடடா என்ன நடிப்பு! ஒண்ணுமே தெரியாத மாதிரி. நானும் ரெண்டு நாளா பார்த்துட்டு தான இருக்கேன். தினமும் உனக்காக வந்து எவ்ளோளோளோளோ நேரம் ஆனாலும் நின்ன்ன்ன்னு வெயிட் பண்ணி கூட்டிட்டு போவார் உன் காதலன், அந்த காதலனை காக்க வைக்க முடியாம தான கெளம்பனும் கெளம்பனும்னு குதிக்கிற" அவனின் பதிலில் பவித்ரா இத்தனை நேரம் கட்டுப்படுத்தி வைத்திருந்த கோவம் எல்லாம் பொங்கி வர, "ஷட் அப்" என கத்தினாள்.
அவளின் கத்தலுக்கு எல்லாம் அசரவில்லை சத்யா.
"கத்துனா உண்மை பொய்யாகாது" -சத்யா
"சே நீங்க எல்லாம் என்ன மனுஷன். என்ன மாதிரி கீழ்த்தரமான எண்ணம். உங்களை சொல்லி தப்பில்லை. உங்க வர்க்கம் அப்படி பட்டது. ஒரு பொண்ணுனா அவளை வெறும் உடல் சார்ந்த விஷயமா தான் பார்ப்பீங்களா? ரெண்டு தடவை பார்த்த உடனே பின்னாடியே வந்து பேசுவீங்க, திருப்பி பதில் சொல்லாம போனா உடனே பழி வாங்க கெளம்பிடுவீங்க. அந்த பொண்ணோட சிட்டுவேஷன், அந்த பொண்ணோட உணர்வுகள் எதை பத்தியும் கவலை இல்லை அப்படி தானே?" -பவித்ரா
"வேண்டாம் பவித்ரா. தேவை இல்லாம பேசற " சத்யாவின் கை முஷ்டிகள் இறுக அவன்