“எஸ் மஞ்சு, உன்னுடைய டேலன்ட்டையும் நீ வேஸ்ட் செய்ற... படிச்சுட்டு, இவ்வளவு எக்ஸ்பீரியன்ஸோட வீட்டுல இருந்தா அது பக்கா வேஸ்ட்...”
“நீங்க சொல்றது கரக்ட் துர்கா... ஆனால் என்ன செய்றது, எனக்கு வேற ஆப்ஷனே இல்லையே?”
“நீ வேற ஆன்சைட் ஆப்பர்ச்யூனிட்டீஸ் ட்ரை செய்யலாமே?”
“அதை தானே துர்கா முதல்ல ட்ரை செய்தேன்? இப்போ விஸா ஸ்பான்சர் செய்றது வேற கஷ்டம்னு சொனாங்க.”
“இந்த கிளையன்ட்க்கு கஷ்டம் தான். வேற கிளையன்ட்க்கு ட்ரை செய்யலாம். நான் டி.எம் கிட்டேயும் சொல்லி இருக்கேன்.”
“ஓ!”
மஞ்சுவின் ஆச்சர்யத்தை கவனித்து அவள் பக்கம் பார்த்த துர்கா,
“ஏன் உனக்கு இன்ட்ரஸ்ட் இல்லையா மஞ்சு?” என்றுக் கேட்டாள்.
“இன்ட்ரஸ்ட் இல்லைன்னு இல்லை துர்கா...”
“நான் கேட்குறதுக்கு பதில் சொல்லு... நீ ரிசைன் செய்ததும் பெர்சனல் லைஃப்ல இப்போ இருக்க ப்ராப்ளம் சரியாயிடும். ஆனால் ஒரு அஞ்சு வருஷம் கழிச்சுன்னு யோசிச்சுப் பாரேன்.. என்ன ஆகும்? ப்ராபப்லி உன் குழந்தை ஸ்கூலுக்கு போக ஆரம்பிச்சிடலாம்... மனோஜ் அஸ் ஆல்வேஸ் வேலைல பிஸியா இருப்பார்... அப்போ நீ??”
மஞ்சு அமைதியாக இருந்தாள்...
“நான் உன்னைக் குழப்ப சொல்லலை மஞ்சு... உன் மேனேஜரா, ஒரு வெல் விஷரா சொல்றேன் அவ்வளவு தான்... என் ஹஸ்பண்டும் சரி, நானும் சரி எப்போவுமே பிஸியா தான் இருக்கோம்... லேட் நைட் வரைக்கும் மீட்டிங்க்ஸ், போன் கால்ஸ்ன்னு இருக்கு... குழந்தைங்க கூட டைம் ஸ்பென்ட் செய்றது வீகென்ட்ஸ்ல தான்... ஆனால், ஸ்பென்ட் செய்யும் போது குவாலிட்டி டைம் ஸ்பென்ட் செய்வேன். அப்போ அவங்களை தவிர வேற எதுவுமே என் கவனத்துல இருக்காது... என்னைப் பொறுத்த வரைக்கும் குவான்டிட்டியை விட குவாலிட்டி தான் ரொம்ப முக்கியம்...”
“புரியுது துர்கா...”
“நான் செய்றதை நீயும் செய்ன்னு நான் சொல்லலை... இது என்னுடைய பர்சனல் சாயிஸ். அண்ட் நான் இதுல ஹாப்பியா இருக்கேன்...! நீ தான் உனக்கு முடிவெடுக்கனும்... நம்ம சாஃப்ட்வேர் ஃபீல்ட்ல சின்ன ப்ரேக் வந்தா கூட திரும்ப நல்ல வேலைக் கிடைக்குறது கஷ்டம். அஞ்சு ஆறு வருஷம் கழிச்சு நீ திரும்ப வேலைன்னு யோசிச்சா கூட கிடைக்குறது ஈஸி