குற்றப் பத்திரிக்கை வாசிப்பாங்க... சரா என்னை எதுவும் கேட்டதில்லை... அவர் கிட்டப் போய் நானும் அத்தை மாதிரி கம்ப்ளெயின்ட் செய்தா, பாவம் தானே அவர்?”
“சரா லக்கி அம்மு. உன்னைத் தவிர வேற ஒருத்தி இருந்திருந்தா, அவ்வளவு தான்! என்னால எல்லாம் நினைச்சுக் கூட பார்க்க முடியலை! என் அத்தையும், ஜோதியும் முகத்தை தூக்கி வச்சிருந்தப்போவே அந்த வீட்டுக்கு போக எப்படியோ இருக்கும்...”
“அதே தான்... அப்படியே உனக்கு இன்னொரு டிப் தரேன்... இதுவும் சீரியல் ஹீரோயின்க்கு எல்லாம் சரிப் பட்டு வராத டிப்...”
“அதென்ன அப்படி ஒரு டிப்?”
“மனோஜ் இப்போ ஹாப்பி ஹாப்பி மூட்ல இருக்கும் போதே அவரோட பாங்க் அக்கவுன்ட் லாகின், பாஸ்வேர்ட்... கிரெடிட் கார்ட் நமபர் எல்லாம் வாங்கி வச்சுக்கோ... பிற்காலத்துல உனக்கு உதவும்...”
“அடிப்பாவி! மனோஜ் மேல உனக்கு இவ்வளவு நல்ல அபிப்ராயம் இருக்குறது எனக்கு தெரியாம போயிடுச்சே...”
“உனக்கு உலகம் தெரியலை மஞ்சு! நான் தான் சொன்னேனே, நீ சீரியல் ஹீரோயின் மாதிரி ‘எங்கள் வீட்டில் எல்லா நாளும் கார்த்திகை’ன்னு பாட்டெல்லாம் பாடலாம்ன்னு கனவு கண்டா... ஹ்க்கும்... கன்னாபின்னான்னு இம்பாக்ட் இருக்கும்... இப்போவே வரும் முன் காப்போம் மோட்’க்கு வந்தேன்னு வை... எல்லா நாளையும் தைரியமா சமாளிக்கலாம்...”
“ஹப்பா... உன்னை மாதிரி ஒரு வில்லி ஃபிரென்ட் யாருக்கும் கிடைக்காது... நான் மட்டும் தான் அந்த ஒன்லி லக்கி பெர்சன்...”
“உன் ஃபிரென்டா இருந்துட்டு இந்த சின்ன அளவு உதவி கூட செய்யலைனா எப்படி???” என்றுக் கேட்டு அமுதா சிரிக்க, மஞ்சுவும் சிரித்தாள்...