“தெய்வமே...அவங்கட்ட சொல்லாம வந்தது தப்புதான்...தயவு செய்து என்னை கவின்ட்ட கொண்டு போய் சேர்த்துடுங்க.... ”
வாய்விட்டு இவள் வேண்ட....நீங்க தமிழா? அருகில் கேட்டது ஒரு பெண்குரல்.
உயிர் வரை ஆனந்திக்க... அந்த குரல் திசை நோக்கினாள் வேரி.
பெண் என புரியும் அளவு ஒரு உருவம். இருட்டில் வேறு ஒன்றும் தெரியவில்லை.
“ஆமாம்.....ஒலிம்பிக் பார்க்க வந்தோம்...உங்களுக்கு ரியோ நல்லா தெரியுமா? எனக்கு ஒரு டாக்ஸி புக் செய்து தாங்களேன்...ப்ளீஸ்...ப்ளீஸ் ஹெல்ப் மீ...என் மொபைல் மிஸ் ஆகிட்டு...”
“ஒரு நிமிஷம்...”
தன் மொபைலை குடைந்த அந்த பெண்
“ இப்ப இங்க டாக்ஸி கிடைக்கிறது கஷ்டம் போல...உங்களுக்கு எங்க போகனும்னு சொல்லுங்க...என்ன செய்யலாம்னு பார்க்கலாம்...”
“காவ்யா...காவ்யா ஒலிம்பிக் குவார்ட்டஸ்....போகனும்....”
இன்னும் சில நிமிடங்களை தன் மொபைலில் செலவழித்தாள் அப்பெண்.
“அதுக்கு மெட்ரோ தான் சரியாவரும் போல...பக்கத்தில தான் ஸ்டேஷன் .....”
“தயவு செய்து தப்பா எடுத்துக்காதீங்க....இந்த ..இருட்டுல இங்க இடம் தேடிப் போய் போறது...எனக்கு போர்ச்சுகீசும் தெரியாது...தயவு செய்து என்னை ஸ்டேஷன் கூட்டிபோய் விட முடியுமா...ப்ளீஸ்...”
“ஷ்யூர்....வாங்க போகலாம்...”
மழையில் நனைந்தபடி நடக்க தொடங்கினாள் வேரி அந்த பெண்ணை பின்பற்றியபடி. அவள் மனம் முழுவதும் கவினிடம் போய் சேர்வதில் தான் இருந்ததே தவிர, முன் சென்ற பெண்ணை கவனிக்கவில்லை.
ஐயோ... கவின் நீ என்னல்லாம் நினச்சு பயப்படுறியோ....? நான் இப்ப உன்னை தப்பா நினைக்கவே இல்ல...எப்பவும் என்னை சரியா புரிஞ்சிப்பியே...இப்பவும் புரிஞ்சிப்பியா....?
முந்திய நாள் மாலை மனதில் வந்தது.
மிஹிர் வாக்கிங் சென்றிருந்தான். வியன் மிர்னா அண்ட் கோ ஹாலில் உட்கார்ந்து பேசிக்கொண்டிருக்க, வேரி தன் அறையில் மானசீகமாக கடவுளிடம் புலம்பிக் கொண்டிருந்தாள்.
“பொறுத்துப் போகனும்னு தெரியுது யேசப்பா...ஆனால் இதுக்கு எப்பதான் முடிவு.....? எனக்கு அணு அணுவா வலிக்குதே...அவங்க இதைதான் விரும்புறாங்கன்னா.....அவங்களாவது சந்தோஷமா இருக்கனுமே.......அவங்க சந்தோஷத்துக்காகன்னு நான் கஷ்டபட்டுட்டு போய்டுவனே.... ஆனா அவங்களும் இங்க மனவேதனைலதான இருக்காங்க....தயவு செய்து நீங்க ஏதாவது ஹெல்ப் பண்ணுங்க...கவின் நான் இனி சந்தேகப் படமாட்டேன்னு புரிஞ்சிகிடுற மாதிரி எதாவது ஒரு வழி தாங்க...நான் உதவி தேவைப்படுற குழந்தைகளுக்கு ப்ரயோஜனமா எதாவது செய்றேன்....இது என் பொருத்தனை....ப்ளீஸ்...”
அந்நேரம் கவின் வேரியிடம் அவளது அறைக்கு வந்தான்.
ஆவலாய் எழுந்து நின்றாள் வேரி.
அவனுடன் கிடைக்கும் தனிமை.
ஆசை அலை.
“அந்த மெயில் பத்தி பேசனும்...” மரத்த குரல்.
அலை அடங்கிப்போய் கசப்பு தலை தூக்குகிறது.
அடுத்து என்ன தலைவலியை இது கொண்டுவரப் போகுது?
“சொல்லுங்க கவிப்பா...”
“யார் இதையெல்லாம் செய்றதுன்னு எதுவும் க்ளூ கிடைக்கலை....பட்...”
“..........”
“ அந்த மெயில்ல சொல்லிருக்கிற படி பக்கத்து லேண்ட்ல நம்ம ஃபாக்டரிய மாத்தி கட்டிடாங்கன்னு உனக்கு ஏற்கனவே தெரியும்....பட் இப்பதான் அந்த பக்கத்து லேண்ட் உண்மையிலேயே உன் லேண்டுன்னு எனக்கு தெரியும்....” உணர்ச்சி அற்று சொன்னான் கவின்.
வானம் திறந்து கடவுளின் மொத்த ஆசியும் தன் மேல் கொட்டப்படுவதாக உணர்ந்தாள் வேரி. தேங்க்யூ ஜீசஸ்.... ஃபாக்டரியோட ப்ராப்ளம்...கவினோட பிஸினஸ் டென்ஷன்.... எல்லாம் முடிஞ்சிட்டு... .கடவுள் இவள் ஜெபத்திற்கு பதில் கொடுத்துட்டார்...இப்ப இவள் இயல்பாய் சந்தேகப்படாமல் இருக்கப்போவதைப் பார்த்து, இவள் மன மாற்றத்தை கவின் புரிந்து கொள்வான்.....
“உனக்கு தெரியுமான்னு தெரியலை...அந்த மெயில்ல சொல்லி இருந்தபடி அந்த லேண்ட் இஷ்யூ சால்வ் ஆகலைனா.......ஃப்யூல் ஃபாக்டரி ஃபங்ஷனாக இன்னும் டிலே ஆகி இருக்கும்னா.......நம்ம மத்த பிஸினஸில் இருந்து நிறைய இதுக்கு செலவாகிட்டு இருக்கிறதால .நாம பேங்கரப்ட்சி ஆகிற நிலை இருந்ததும் உண்மை...” குரலில் இன்னும் மரம்.
“எது எப்டியோ....இப்ப எல்லாம் சால்வ் ஆகிட்டே...ஐம்...வெரி ஹாப்பி கவிப்பா....”
சந்தோஷத்தை துள்ளி குதித்து வெளிக்காட்ட வேரிக்கு பயம். தான் உணர்ச்சி வேகத்தில் முடிவெடுப்பதாக நினைப்பனே...
அதே காரணத்திற்காக அவனை கட்டிக்கொள்ள வந்த ஆசையை அடிக்காமல் துரத்தினாள்.
“என் பெர்த் டே அப்ப...உன் டாகுமெண்ட்ஸ் லாயர் வச்சு ப்ரிபேர் செய்திருந்ததுங்கிறதால நான் அதை டீடெய்லா படிச்சுப் பார்த்தெல்லாம் சைன் பண்ணலை...சோ எனக்கு அது இந்த லேண்ட்னு தெரியாது. “
“படிச்சிருந்தீங்கன்னா கூட அந்த லேண்ட் நீங்க தேடுற லேண்டுன்னு சட்டுன்னு எப்படி புரியும்...?”
“ம்...எனிவே அது எனக்கு தெரியாததால அப்புறமும் அந்த லேண்ட் ஓனரைத் தேடிகிட்டுதான் இருந்தோம்...ஓனர் பெயர் அன்புமரியத்தின் மகள் வெரோனிக்கானு எங்களுக்கு கிடச்சிருந்த ஈசில இருந்துச்சு....அதோட கொடுத்ருந்த அட்ரஸும் திருநெல்வேலி பக்கம்....சோ அது நீயா இருக்கமுடியும்னு நான் உட்பட எங்க டீம்ல யாராலையும் யோசிக்க முடியலை...டிடெக்டிவ் வச்சுதான் லேண்ட் ஓனரை தேடினோம்...அவங்களால கூட அந்த அட்ரஸை சால்வ் செய்ய முடியலை...இப்ப அந்த மெயில் டீடெய்ல்ஸை ஸ்டடி செய்றப்பதான் புரிஞ்சிது... .”
“அது எங்க பாட்டியோட வேலை...என்னைப் பேத்தின்னு காமிச்சுகிட்டா...பரம்பரை சொத்துனு ஆகி..பின்னால மிர்னாவுக்கும் பங்கு கொடுக்க தேவை வந்துடுமோன்னு பயம் அவங்களுக்கு..யாரோ அப்டி அவங்களுக்கு சொல்லி கொடுத்றுகாங்க....அதனால இப்டி பதிஞ்சு வச்சிருக்காங்க...பதியப் போனப்ப அட்ரெஸ் ப்ரூஃப் இல்லைனு..அங்கயே அவர் அட்ரஸ்லயே ஒரு பாங்க் அக்வ்ண்ட் ஓபன் செய்து....பதிஞ்சு கொடுத்ருக்கார் அந்த லேண்டை என் பாட்டிக்கு வாங்கி கொடுத்தவர்....”
“இப்டித்தான் எதாவது இருக்கும்னு யோசித்தோம்....அவரும் இப்ப உயிரோட இல்லை...அவர் மகன்தான் அந்த அட்ரஸ்ல இருக்கார்....அப்பா நிறைய பேருக்கு வாங்கி கொடுத்ருப்பார்...இது யாருன்னு தெரியலையேன்னு சொல்லிட்டார் அவர்...”
“எல்லாம் என் பாட்டி செய்த தப்பு....பொய் மேல பொய்...அது இவ்ளவு கஷ்டத்தை கொண்டு வந்துட்டு...”
வேரி எவ்வளவுதான் அதை உரையாடலாக அதை மாற்ற முயன்றாலும்...கவின் தகவல் தெரிவிக்கும் தொனியில் இருந்து மாறவே இல்லை.
.”அன்னைக்கு ஆஃபீஸ்ல என்ட்ட ஜி.எம் ப்ரச்சனை முடிஞ்சிட்டுன்னு கேள்விபட்டேன்னு சொன்னது....அவர் கேள்விபட்ட ரூமர்னால...”
“ஓ..ஓகே..”
“என் ஒன்டவுண் ஒருவர் இந்த லேண்ட் ப்ரச்சனை தெரிஞ்ச அவரோட ஒன்டவுண்ஸ்ட்ட.... ப்ராப்ளம் சால்வாகிட்டுன்னு சொல்லிருக்கார்....அவங்க பாஅனிக் ஆக கூடாதுன்னு இப்படி செய்திருக்கார்.... அதை கேள்விப்பட்ட இந்த ஜி எம்...என்ட்ட அது உண்மைனு நினைச்சு பேச வந்திருக்கார்....அப்பதான் அது உன் காதில விழுந்திருக்குது...”