Endrendrum unnudan - Tamil thodarkathai

கவிதாவின் பயத்தை புரிந்துக் கொண்டு, சுமித்ரா கவிதாவை காப்பாற்றுபவளைப் போல கவிதாவின் முன்னே வந்து நின்றாள். கவிதாவும் அவள் பின்னே பதுங்கிக் கொண்டாள்.

“நீ நடுல வராதே சுமி...” என்றான் கமல் கடுமையான குரலில்.

“சுமித்ரா!!!!” என்று மூன்றாவது முறையாக அலறிய கமல், கண்ணாடியில் பிம்பமாக தெரிந்த மனைவியை பார்த்து விட்டு திரும்பி பார்த்து முறைத்தான்.

“என்ன நினைச்சுட்டு இருக்க நீ மனசுல?”

சுமித்ரா பதில் சொல்லாமல் அவனையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

“ஓ!!!! என்ன கொடுமை சுமி இது!!! எப்போ தான் நாம நமக்குன்னு வாழுறது....?”

பூங்கோதை நான் ஸ்டாப்பாக புலம்பிக் கொண்டிருக்கவும், அவளின் பக்கத்தில் இருந்த சுமித்ராவிற்கு என்னவோ போல இருந்தது.

“அவர் சும்மா எல்லாம் திட்ட மாட்டார் அத்தை!”

“ஆமாம் உங்களுக்கு தான்... இவ்வளவு க்யூட்டா இருக்கீங்களே என்ன செய்யலாம்...”

“அடிப்பாவி... நான் சொல்ல வேண்டியது எல்லாம் நீ சொல்ற??? என்ன ஆச்சு உனக்கு...”

“சரி... ஒரு சேஞ்சுக்கு நீங்க வெட்கப் படுங்க...”

வாய் விட்டு சிரித்த ஹேமா, “நான் இப்படி சிரிச்சே ரொம்ப நாள் ஆச்சு சுமி... நீ ஒரு ராட்சஸி...!” என்றாள்.

“இங்கே பார்... மத்தவங்களை கவனிக்குற அளவுக்கு இல்லைனா கூட கொஞ்சமாவது உன் மேலேயும் அக்கறை வை... உன்னை நம்பி நாலு வயசு பொண்ணு ஒருத்தி இருக்கா...”

“ஹேமா, அவர் ரொம்ப நல்லவர்...”

“கீழே விழுந்த பேப்பரை எடுத்துக் கொடுத்ததுல அவ்வளவு தெரிஞ்சிருச்சா உனக்கு?”

“இல்லைடி, என்னை பார்த்து நீங்க டாக்டரான்னு கேட்டார்னா பார்த்துக்கோயேன்... இதுல இருந்தே உனக்கு தெரியலை....”

“எனக்கு ஒன்னும் புரியலை ஹேமா... அவரை பத்தி ஒண்ணுமே தெரியாது... இது எல்லாம் சரி இல்லைன்னும் புரியுது.... ஆனாலும்... நான் சரியான மக்குடி...” என்ற சுமித்ராவின் குரல் தேய்ந்து ஒலித்தது.

இந்த கேள்விக்கு எல்லாம் ஒன்றும் குறைச்சலில்லை... என மனதினுள் கமலை திட்டியவள், அவள் வரும் போது அவன் யாரையோ எதிர்பார்த்திருந்ததுப் போல பார்த்துக் கொண்டிருந்தது நினைவு வர, சின்ன எதிர்பார்ப்புடன்,